Op pad met conducteur Mireille: ‘Ik ben ook psycholoog, servicemedewerker, EHBO’er, politieagent...’

Na tien jaar horeca maakte Mireille drie jaar geleden een carrièreswitch. Ze werd getriggerd door een vacature om conducteur te worden. Vandaag reist ze met de trein vanuit Vlissingen naar Nijmegen en weer terug.

07.05 uur. De wekker gaat af in huize Penning. ,,Veel te vroeg natuurlijk”, verzucht Mireille. ,,Dat is de keerzijde van onregelmatig werken. Je bent op de heerlijkste tijden vrij, maar je moet soms ook op tijdstippen uit bed dat anderen nog lekker een keertje omdraaien.” Na haar ochtendroutine en het regelen van een bakje eten voor de honden en poezen vertrekt ze richting Station Vlissingen.

08.11 uur. Op een zonnige morgen arriveert ze in uniform, met mondkap op en spatscherm bij de hand, op haar standplaats Vlissingen. ,,Dit is de plek waar mijn werkdag begint en eindigt. Hier is altijd wel iemand te vinden die pauze heeft, of een machinist met een rangeerdienst.” Zo ook deze ochtend; onder het genot van koffie en een koekje wordt er gezellig gekletst.
Om stipt 11 minuten over 8 gaat de smartwatch van Mireille trillen. ,,Het signaal dat over 10 minuten mijn trein vertrekt.” Ze doet de portotest met de machinist, zodat zeker is dat ze onderweg contact met elkaar kunnen leggen als er iets aan de hand is. Ze wisselen met elkaar uit naar welke plaats ze vandaag reizen. ,,Ik ga naar Dordrecht en de machinist naar Haarlem. Bij de trein controleer ik een aantal veiligheidspunten zoals sluitseinen, verbandtrommels en de koersrol met de eindbestemming Amsterdam Centraal.”
Na de controle wacht ze buiten de trein totdat het vertreklicht brandt. Om 10 voor half 9 trilt haar horloge nogmaals ten teken dat Mireille de procedure kan starten. Ze sluit de deuren en om precies 08.21 uur verlaat de trein het station in Vlissingen. Mireille roept om waar de reizigers heengaan en wenst iedereen een ‘hele goede reis’.