Ode van Nandy uit Axel aan de hulpdiensten al ruim 10.000 keer gedeeld

Precies een week geleden kreeg de Axelse, op weg naar een weekje zon in Valencia, een ernstig ongeval op de E17 in België. Haar bedankje maakte veel los. ,,Ik heb heel veel reacties gehad. Zoveel dat Messenger bij me vastliep zelfs. De leukste vind ik nog steeds die van hulpverleners die er niet bij waren, maar mij laten weten: 'We kennen u niet, maar we zijn zo blij met uw actie' en 'Ik krijg zulke akelige dingen naar mijn hoofd geworpen - maar dankzij u kan ik er weer dagen tegenaan'. 

Zondag een week geleden, op de grens van Kruishoutem en Waregem, sloeg het noodlot toe. Annick Joliet arriveerde kort na het ongeval met een takelwagen. De auto was van de snelweg geraakt, over een sloot heen nog een paar keer over de kop gegaan en uiteindelijk in een wei beland. De foto's spreken boekdelen: de auto moet 'vol bewaarengelen' hebben gezeten, zoals de Axelse het omschrijft. Anders had het gezin het er nooit zo goed vanaf gebracht.

,,Ambulancepersoneel en politie hielden zich bezig met papa en mama, wij moesten nog even wachten. Ik zag tegen een boom de twee meisjes zitten, helemaal verloren en in shock", zegt de medewerkster van D & R Takeldienst. ,,Wij vinden het altijd heel erg als er kinderen bij zo'n ongeluk betrokken zijn. Weliswaar ging het om meiden van 12 en 15 jaar oud, maar op zo'n moment worden ze weer heel klein. Ze waren heel koud en nat van de modder, hadden geen schoenen meer aan. Ik heb me ze gebabbeld, ze warm gewreven en geprobeerd hen op te beuren.''

,,Vanwege de vakantie zat de wagen vol spullen. We staken alles wat eruit geslingerd was zo goed mogelijk terug in de wagen, maar toen iedereen vertrokken was, zag ik nog een bankpas en een armband liggen. Ik heb die bij me gestoken en op het kantoor afgegeven. Normaal gesproken hoor je weinig meer terug van de mensen die je helpt; de verzekering handelt alles af. Nu stond er die ode aan hulpverleners op Facebook. Dat is echt geweldig, om zoiets te lezen. Het contact met de mensen is ook wel eens minder prettig, zeker als ze gedronken hebben. Naar aanleiding van die Facebookpost heb ik haar nog gecontacteerd over dat armbandje en die pas, of ze wel teruggekomen waren. Toen bleek dat de armband voor haar een sterke emotionele waarde had. Dat is dan echt fijn, om te horen dat je dat hebt kunnen doen voor een ander."

Op de website van Het Laatste Nieuws (hln.be) staan meer verhalen van hulpverleners die bij het ongeval betrokken waren. Een greep uit de verhalen: ambulancier Stefan Coghe  ontfermde zich direct over Nandy Broekhoven, die beklemd zat achter het stuur. Verpleegkundige Kurt Planckaert beoordeelde de toestand van de slachtoffers - bij het ongeval waren meerdere auto's betrokken - en verleende eerste hulp. Agenten van de Oost-Vlaamse wegpolitie bekommerden zich om de dochters van Nandy, brandweervrouw Sofie van Steenbrugge assisteerde haar collega's van de ziekenwagen en twee ambulanciers brachten de meisjes naar hetzelfde ziekenhuis als de vader. ,,Omdat de twee tienerdochters nog erg in shock waren, hebben we de mama - die nog in het wrak zat, maar bij bewustzijn was - beloofd dat we ons over hen zouden ontfermen." 

Lees hier de ode aan de hulpdiensten.