Zittend in een rolstoel, haar haren in een paardenstaart, werd Tanja D. (44) donderdagmorgen naar haar plek in de zaal gereden. De Terneuzense stond in de Middelburgse rechtbank terecht voor liefst tien zedendelicten in een zaak die het voorstellingsvermogen te buiten gaat. Een moeder die haar twee minderjarige dochters meer dan tien jaar zou hebben laten misbruiken, aanbood op internet in advertenties en meenam naar parenclubs en parkeerplaatsen voor seks. Het riep bij de slachtoffers vooral de vraag op hoe het zo ver heeft kunnen komen. 

Waarom faciliteerde ze het misbruik door haar partner Pascal P.? En waarom drogeerde ze haar bloedeigen kinderen om seks te hebben met vreemde mannen?  

De slachtoffers hoopten eindelijk antwoord te krijgen op die vragen. Maar dat antwoord kwam er niet. Verscholen achter haar mondkapje staarde Tanja D. urenlang zwijgend naar het grijze tapijt voor haar. Ze wilde op geen enkele vraag van de rechtbank reageren. In een eerdere verklaring wees ze naar garagehouder Pascal P. als kwade genius. In zijn garage in Waterlandkerkje vond het misbruik van haar dochters vaak plaats.

Op het oog emotieloos luisterde  D. vervolgens  naar de opsomming van de tien zedendelicten waarvan ze wordt verdacht. Ook toen er niets verhullende appberichten ter sprake kwamen waaruit bleek dat ze volop mee werkte aan het misbruik en zelfs met voorstellen kwam.  

De rechtbank wees er nog maar eens op dat het vandaag wel de laatste kans was om wat te zeggen, ook tegen haar dochters die slachtoffer zijn in deze zaak. De Terneuzense had er geen behoefte aan of kracht voor en bleef maar staren naar de grond.

Pas toen haar jongste dochter een emotionele slachtofferverklaring voorlas, toonde ze enige emotie en veegde een paar tranen weg uit haar ooghoek. De voordracht van de dochter was vernietigend. ,,Tanja, blijf me aankijken”, zei ze op indringende toon. ,,Zodat je het goed in je hoofd kunt prenten. Je hebt nooit je eigen kinderen in bescherming genomen. Je hebt van mijn 8ste tot mijn 14de toe zitten kijken hoe ik misbruikt werd. Hoe hard ik ook huilde.’’

,,Het ergste is dat je nu nog over alles liegt. Schaam je je niet? Heb je mij gedrogeerd? Dat zou je nooit doen zei je, maar je deed het met liefde. Ik moest een pilletje innemen, ghb. Een druppeltje te veel en ik was er niet meer geweest.”

Ook een misbruikt vriendinnetje van de oudste dochter maakte gebruik van haar spreekrecht. ,,Voor wat jij bent zijn geen woorden, je bent ziek in je hoofd. Je bent nog erger dan Pascal. Maar waarom? Waarom deed je ons dit aan? Onze toekomst is verkloot. Ik heb jaren mijn mond moeten houden omdat ik niet beter wist. Deden we niet wat je wilde, dan kwamen er drank en drugs in het spel. Vergeven zal ik nooit doen. Ik heb levenslang, jij zit waar je thuis hoort, achter de tralies.’'

Daarna kwam de officier van justitie met zijn strafeis. Hij achtte voldoende bewijs voor tien zedendelicten en eiste tien jaar cel met aftrek van 2 jaar voorarrest. Vrijdag krijgt de verdediging het woord en gaat de zaak om 10.00 uur verder.