Joyce is verliefd op de filosofie: ‘In het leven gaat het om de vragen, niet om de antwoorden’
PORTRETFilosofie, dat is toch iets van bedaarde mannen met witte baarden? Nee hoor. Kijk naar Joyce Pijnenburg. De Middelburgse filosofe houdt net zo veel van de studeerkamer als van de straat. In haar werk draait het om de geschiedenis van denken over verlangen. ,,Het vak wordt veel te weinig serieus genomen.”
Ernst Jan Rozendaal
Vijftien was ze en ze wandelde door Domburg in een kort, rood jurkje. ,,Ik vond het zo mooi”, zegt Joyce Pijnenburg. ,,Diep donkerrood. Het kwam tot boven mijn knieën en was heel strak. Ik kwam een klant tegen van mijn ouders, die een kledingwinkel hadden in Domburg. Het was een man van een jaar of vijftig. Hij stapte net uit zijn Porsche. ‘Goh, Joyce’, zei hij. ‘Wat zie jij er mooi uit.’ Ik antwoordde: ‘Nou bedankt meneer’, en toen zei hij: ‘Dat doe je zeker voor de jongens?’ Ik was compleet verbijsterd door die vraag. Alsof mijn leven alleen in het teken stond van jongens en ik niet meer was dan dat. Waarom zou ik me niet sensueel mogen kleden? Waarom wordt daar zo op gereageerd? Vanaf dat moment kon ik niet anders dan me afvragen of ik het soms deed om die reden. Die vraag wilde ik helemaal niet stellen. Ik wilde gewoon aandoen wat ik mooi vond.”
Zoals je naar de psycholoog kunt stappen, kun je ook met sommige kwesties naar de filosoof stappen
Joyce Pijnenburg
Ze vertelt de anekdote om te illustreren hoe ze tijdens haar puberteit geconfronteerd werd met maatschappelijke normen die ze niet snapte. Die ze wilde doorgronden. Van die gebeurtenis loopt een directe lijn naar het boek dat ze onlangs publiceerde: Pen, bed en habijt, door en over drie vrouwen - een schrijfster, een sekswerker en een non - die zich eeuwen geleden al keerden tegen het hardnekkige idee dat mannen rationeel zijn en vrouwen sensueel.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.
