Het huis van Anita is afgeladen met spullen, maar er kan altijd meer bij: ‘Een ander kan het weer nodig hebben’

,,Noem het een tic, maar ik heb gewoon niks anders te doen’’, vertelt Compiet. Haar huis aan de weg tussen Terneuzen en Axel is met recht een blikvanger. Ze woont er alleen, met haar hondje. Op de oprit wemelt het van de kopjes, schoteltjes, glazen en vazen. En er staat een oude marktwagen die bomvol zit met de meest uiteenlopende tweedehands spullen. Een schuurtje verderop is de opslagplek voor afgedankte lp's en cd's. En in weer een andere schuur hangen ontelbare kledingstukken. ,,Alles heeft bij mij dezelfde prijs, van welk merk het is maakt niet uit. Een paar schoenen kost drie euro, een broek ook drie euro en een jas scoor je bij mij voor vijf euro.’’