Frituur Chevy's krijgt nieuwe eigenaar

Remco de Koeijer groeide op in de horeca. Zijn ouders hadden een café-restaurant. “We hoorden her en der dat er vraag was naar een goed frituur in Hulst. Met de hulp van familie en kennissen hebben we de oude viswinkel aan de Gentsepoort verbouwd tot frituur”, vertelt hij. “Ik was twintig en kreeg de kans om dit te doen, dus ik heb de uitdaging met beide handen aangegrepen.” Op dat moment waren er nog zeven andere frituren in Hulst. Om op te vallen, werden de muren van Chevy’s geel geschilderd. “Ondanks dat we daar een vergunning voor kregen van de gemeente, was het achteraf gezien toch iets té en is de gele kleur overgeschilderd.” 

Voor De Koeijer zijn de jaren voorbijgevlogen. “Ik had niet verwacht dat ik er negentien jaar zou zitten. In al die jaren hebben we flink wat gemoderniseerd, zo is er een groot terras bijgekomen. Het geeft een kick om zo’n zaak, met de hulp van enthousiaste medewerkers, vanaf nul op te bouwen.” Nu Chevy’s op zijn top zit en De Koeijer veertig wordt, wil hij zijn horizon verbreden. “Ik heb lange dagen gemaakt en wil de tijd die ik een beetje gemist heb met mijn vriendin inhalen. Zij heeft altijd achter me gestaan. Ik weet nog niet wat de toekomst zal brengen, ik ga er blanco in.” 

De Koeijer is nu al zo’n drie weken bezig om de nieuwe eigenaren te helpen opstarten. “Natuurlijk is het niet makkelijk om te staan toekijken. Maar er zijn al klanten geweest die zeiden: ‘Als ze het zo blijven doen, dan komt het goed.’ Dat geeft mij een goed gevoel om de zaak aan hen over te laten.” De naam Chevy’s blijft overigens en de nieuwe eigenaren werken met dezelfde producten. “Je kan overal frikadellen eten, daarom is het belangrijk om kwaliteit te leveren. Ik hoop dat mensen zelf gaan kijken en zullen proeven dat de kwaliteit nog steeds hetzelfde is.” 

De Koeijer zal zelf ook zeker eens een frietje gaan eten op het terras. Al eet hij zelf weinig friet. Wat hij vooral gaat missen, is het goede contact met klanten en medewerkers. “Voor mij was een goede werksfeer belangrijk. Ik werkte vooral met jonge mensen en zei altijd: ‘Ik ben niet je baas, ik ben je werkgever.’ Ik zette net zo goed de vuilniszakken buiten als zij. Een van mijn eerste medewerkers heeft nu een eigen bedrijf, dat vind ik leuk om te zien. Het is fijn als mensen ook echt iets leren bij je.”