Bregman opent de ogen

Een eye opener van jewelste. Regelrecht tegen al het pessimisme in laat Rutger Bregman in ‘De meeste mensen deugen’ een positief geluid horen: de mens is níet van nature slecht en als het even tegenzit, komt níet meteen het slechte in de mens naar boven. Wetenschappelijk onderzoek uit de afgelopen eeuw waarin bewezen zou worden dat mensen in de kern beesten zijn, weerlegt hij stap voor stap. En hij komt met tal van voorbeelden waaruit juist blijkt dat mensen elkaar in de tijd van de grootste nood helpen. Kwaadwillenden en machtswellustelingen zijn in de minderheid. Mensen willen elkaar van nature juist helemaal niets aandoen.

Het boek is van vóór de coronacrisis, maar juist in de afgelopen periode werd veel van wat Bregman schrijft bevestigd. In elke straat van elk dorp en elke stad sprongen mensen voor elkaar in de bres. Zal ik een boodschappen voor u doen, buurvrouw? En er zijn genoeg voorbeelden van mensen die vrijwilliger bijsprongen in de zorg. Mensen die louche mondkapjesdeals sluiten in zo’n tijd, komen weliswaar volop in het nieuws, maar zijn de uitzondering op de regel.

Zware kost voor in de zomer? Helemaal niet! ‘De meeste mensen deugen’ is in zekere zin een wetenschappelijk boek, maar allesbehalve saai en droog. Je wordt er zelfs vrolijk van.