Bashonti Dekker ontdekt na 46 jaar dat adoptie is gebaseerd op diefstal en leugens: ‘Mijn leven had zo anders kunnen zijn’

Op 15 november 1975 komt ze als meisje van anderhalf vanuit Bangladesh aan in Nederland. Haar Zeeuwse adoptieouders noemen haar Shindy. In haar paspoort staat echter Bashonti en als ze 15 is, vraagt ze die naam terug. ,,Ik wilde de goede naam op mijn diploma hebben.”

Wat Bashonti Dekker uit Westkapelle dan nog niet weet, is dat ook die naam niet klopt. Dat ontdekte ze pas twee maanden geleden, op haar 47ste. Al is ze in werkelijkheid ook nog eens anderhalf jaar ouder dan ze dacht.

Het mailtje dat op 24 september van dit jaar in haar postbus valt, zet haar toch al onrustige leven nog maar eens op zijn kop. ,,Er stond: moeder-kind-relatie. Ik wist niet wat ik zag! Ik stond aan de grond genageld. Ik heb meteen gebeld naar Shapla, de organisatie voor adoptiekinderen uit Bangladesh, om te vragen of het klopte. ‘Ja’, zeiden ze, ‘je moeder is gevonden.’”