‘Baggerspecie vaargeul zo goed als schoon’

Onder invloed van de stroming ontstaan op de bodem van de vaargeul opeenhopingen van zand. Om de vaargeul naar Antwerpen op diepte te houden worden deze ‘drempels’  doorlopend weggehaald door te baggeren. Dit gebeurt in opdracht van het  Vlaams gewest. 

In het slib langs de oevers van het oostelijk deel van de Westerschelde zijn wel hoge concentraties van schadelijke PFAS gemeten. Voor de de provincie Zeeland, de gemeente Reimerswaal, de stichting Levende Delta en een particulier was dit reden om in een zienswijze te vragen hoe het zit met de PFAS-gehaltes in de bodem van de vaargeul. Ze vreesden dat de verontreiniging verder verspreid zou worden.

Maar volgens Rijkswaterstaat is de afgelopen twee jaar de PFAS meegenomen in de jaarlijkse waterbodemonderzoeken. Gebleken is dat  het weg te baggeren zand ‘vrijwel geen PFAS bevat’. ,,De baggerspecie uit de vaargeul is zo goed als schoon.”

PFAS is een verzamelnaam voor duizenden chemische verbindingen. Bij de metingen  naar de kwaliteit van de waterbodem zijn 30 PFAS-verbindingen onderzocht. ,,Uit deze onderzoeken is gebleken dat in  de vaargeul vrijwel uitsluitend zandig materiaal voorkomt en dat er vrijwel geen (meetbare) gehalten aan PFAS worden aangetroffen”, aldus Rijkswaterstaat.

De nieuwe vergunning voor het baggerwerk loopt tot en met 2028 . De baggerspecie uit de vaargeul wordt in speciaal aangewezen vakken in de Westerschelde gestort.