Zorg voor wat kleur in de wintertuin met deze knotwilgen

Ja, ik weet het: op de snelweg moet je je ogen op de weg houden. Maar als ik in de file sta, dwaalt mijn blik toch af naar de knotwilgen langs de sloten. Vooral naar de wilgen die eruit springen, omdat ze in plaats van het gewone grauwe hout, fel oranje twijgen hebben. Dat is Salix alba Chermesina. Soms kom je ook een variëteit met gele takken tegen: Salix alba Vitellina.

De knotwilg wordt niet vaak in tuinen toegepast. Kennelijk kunnen wij hem niet los zien van zijn standplaats aan een poldersloot. Vooral aan de bomen met fel gekleurde twijgen beleef je ‘s winters veel plezier. Ze geven kleur aan de tuin in maanden waarin kleur zeldzaam is. En ja, bruin is ook een kleur, maar daar word ik in december niet vrolijk van.

Niets is makkelijker dan het opkweken van een wilg: je steekt in het najaar een tak in de grond en in het voorjaar heb je een jonge wilg. Je hoeft een knotwilg niet op ooghoogte te knotten. Je zou er drie kunnen planten waarbij je er een op tien centimeter hoogte, de tweede op een meter en de derde op anderhalve meter hoogte knot. ‘s Winters geniet je van de takken die oplichten in de stralen van de laagstaande zon en ‘s zomers van het zilveren blad dat niet onderdoet voor dat van een olijfboom.

Knotwilgen nemen ruimte in beslag. Wie die ruimte niet heeft, kan hetzelfde effect bereiken met kornoeljes die je iedere paar jaar tot aan de grond toe terugsnoeit.

Cornus alba, de witte kornoelje is een struik met koraalrode takken en melkachtig witte bessen in de herfst. De Siberica wordt het meest aangeplant. Combineer deze struik met Cornus sanguinea ‘Midwinter Fire’, met lichtgevend oranje takken en - als je van gekleurde twijgen niet genoeg krijgt - met Cornus stolonifera ‘Flaverimea’ met olijfgroen jong hout.

Je ziet al deze kornoeljes vaak in grote groepen in parken staan, maar er is geen enkele reden waarom je ze niet in de tuin zou gebruiken. De jongste takken zijn het felst van kleur en de verleiding is daarom groot om de struiken ieder jaar tot aan de grond toe terug te snoeien, maar op de duur verzwak je ze toch met dit programma van regelmatige amputatie. ‘Snoeien doet groeien’ luidt het gezegde, maar je kunt ook te ver gaan.

Wilgen en kornoeljes bloeien wel, maar niet met bloemen die onmiddellijk opvallen. Wel doe je insecten er een groot plezier mee. Vooral de wilgen zijn een belangrijke bron van stuifmeel in een tijd dat er nog niet veel bloeit. Een struik met olijfgroene twijgen die wel opvallend bloeit, is de Kerria of ranonkelstruik. Kerria japonica wordt nog geen twee meter hoog en bloeit vroeg, met grote, eigele bloemen aan overhangende twijgen. Er is een gevuldbloemige vorm waarvan de bloemen inderdaad iets weg hebben van ranonkels.

Bekijk onze nieuwsvideo’s in onderstaande playlist: