Jacques (70) kocht noodgedwongen huis in Italië: ‘Absoluut geen spijt’

De 70-jarige Jacques Stavenuiter zocht eerder dit jaar naar een woning, maar kwam net zoals vele andere Nederlanders op wachtlijsten te staan. Door zijn leeftijd kon hij geen hypotheek afsluiten. Hij woonde na zijn scheiding op een chalet in een vakantiepark, maar mocht daar van de gemeente niet blijven. Hij zag geen andere oplossing dan een bouwval te kopen in Italië. 

Volgens Jacques is het achteraf gezien een uitstekende beslissing geweest om naar Italië te verhuizen. ,,Ik heb inmiddels al een paar maanden in Italië gewoond. Ik heb absoluut geen spijt. Ik zit iedere ochtend in de tuin met een kopje koffie te genieten van het uitzicht, het is hier lekker rustig en de mensen zijn aardig.”

Naast een riante villa met tien kamers, heeft Jacques ook nog een stuk grond waar inmiddels al tientallen bomen staan. ,,Voor de eerste jaren heb ik voldoende brandstof voor mijn houtkachel", aldus Stavenuiter. 

Dat het in Nederland zo slecht gaat met de woningmarkt, vindt Jacques nog altijd bespottelijk. ,,Ik heb hier een huis gekocht voor een bedrag waar ik in Nederland nog geen garage voor heb. En er staan in Nederland zo veel recreatiewoningen leeg, maar daar mag je niet in wonen. Er is geen logisch beleid. Duizenden mensen zijn dakloos.” 

Een voor- en na-foto van het huis van Jacques:

_{De tekst gaat verder onder de foto's.}

Inmiddels is het Italiaanse huis goed bewoonbaar. Jacques heeft zeven dagen per week geklust. ,,Ik heb tien kamers, die zijn nog niet allemaal klaar. Maar de keuken, werkplaats, badkamer, woonkamer en mijn slaapkamer zijn af.” Wat moet een alleenstaande man met tien kamers? ,,Daar kunnen vrienden en kennissen verblijven als ze op bezoek zijn. Ik heb geen plannen om het te verhuren.”

Omdat het huis van Jacques voor zijn intrek twintig jaar leegstond, was er veel werk aan de winkel bij het opknappen van het huis. ,,Voor de basis heb ik een elektricien en een stukadoor over de vloer gehad. Die werkten allebei nog goedkoper dan ze van tevoren hadden gezegd. De rest heb ik zelf gedaan, met gelukkig veel hulp van mijn broer, schoonzus en vriendin. Hier in Italië kun je heel wat bereiken met relatief weinig geld.”

Dat het zwaar werk was, zeker voor een zeventigjarige, hinderde Jacques niet. ,,Wat moet ik dan, achter de geraniums zitten?”

Plannen om later terug naar Nederland te verhuizen heeft Jacques momenteel niet. ,,Maar ik weet natuurlijk niet wat mijn lijf doet. Ik sta wel nog steeds ingeschreven voor een seniorenwoning in Nederland. Maar in principe zou ik graag hier blijven wonen, ik heb het hier fijn.” 

Tegenslagen heeft hij in Italië nog niet gehad, zegt Jacques. Volgens hem hoor je vaak negatieve verhalen van mensen die naar het buitenland verhuizen. Maar bij hem viel het mee, zeker financieel gezien. ,,Ik heb niets te klagen.”

Als het aan Jacques ligt blijft hij dus nog wel een tijdje in het land van de pizza, pasta en wijn. En laten dat nu net de dingen zijn waar hij dagelijks van geniet. ,,Ik heb nog niet veel van de cultuur gezien, maar het eten is heerlijk. Ik eet ongeveer één keer per week pizza en ga minstens drie keer per week bij een plaatselijk restaurant eten. En de wijn hier, die kan ik ook zeker waarderen.”