Gerard en Marijke hebben de tuin strikt verdeeld: ‘Aan de bloemen mag ik niet komen van mijn vrouw’

Het echtpaar bewoonde voorheen een dijkwoning met een tuin van 2000 vierkante meter, maar dat was op een gegeven moment niet meer te behappen. De huidige 200 vierkante meter zijn een stuk overzichtelijker.

Het tuinpad is de scheidslijn tussen de bloementuin en de moestuin. ,,Bloemen, daar heb ik geen verstand van. Dat is de hobby van mijn vrouw”, zegt Gerard. ,,Ik zou ook eerlijk gezegd niet weten wat er allemaal staat. Het is zelfs zo erg, dat ik er helemaal niet aan mag zitten van haar.”

Waarderen kan Gerard het absoluut. Het is mooi om te zien en zijn moestuin profiteert er ook van. Op de bloemen komen insecten af en ook groenten en fruit hebben baat bij bestuiving. Met name honingbijen en hommels helpen een handje bij de teelt van appels, peren, kersen, aardbeien en kasgroenten zoals tomaten, aubergine en paprika en bij de zaadteelt van kool, sla, peen, en ui.

,,Tuinieren vind ik mooi omdat je iets creëert. Het geeft je een doel. Maar je bent wel elke dag in de weer, dat moet je ook kunnen en willen. Ik ben altijd al een druk baasje geweest, dus voor mij is dat geen probleem. Voor iedereen die ook aan een tuin wil beginnen, lang geleden schreef een groot tuinliefhebber en dichter: ‘Hij die met het oog een tuin bemint, weet pas als hij zelf begint’. Dat wil zoveel zeggen als: je weet pas hoeveel werk het is, als je het zelf doet. Maar aan de andere kant weet je dan ook pas hoe leuk het is.”

Naast het tuinieren is het sociale karakter op de tuinvereniging iets waar Gerard heel blij mee is. Al ziet hij de vereniging wel meer en meer veranderen. ,,Steeds meer mensen gebruiken de tuin voor recreatie, met zwembadjes, schommels en dat soort dingen. Er is wat minder rust dan voorheen. Maar dat soort dingen moet je accepteren.”