Op de dag dat je idool Marianne Vos toeslaat in La Course zelf winnen: ‘Marianne inspireert’

Of ze wist dat ze in Nederland was. ,,Natuurlijk. En ook dat we gestart zijn in België.” Christina Siggaard glunderde van oor tot oor. De renster van Virtu had zojuist in Roosendaal de eerste rit van de BeNe Ladies Tour gewonnen. Voor Claudia Koster en Letizia Paternoster. In een door een massale valpartij ontregelde massaspurt.

(Lees verder onder de foto)

Winnen in het land van de grote namen van het vrouwenwielrennen, dat betekent wel iets voor de 25-jarige Deense. Op de vraag wie haar grootste held is, hoeft ze geen seconde na te denken: ,,Marianne Vos. Zij is mijn voorbeeld. Al vanaf het moment dat ik bij de junioren fietste was het Vos die de grote koersen won.” En dat doet nog ze altijd. ,,Voor de start zag ik nog even het filmpje van de finish van La Course. Geweldig toch hoe ze dat deed. Vos is cool. Marianne inspireert.” Ook als de Brabantse een keer niet van de partij is in de BeNe Ladies Tour.

Net als Vos is Siggaard sterke finisher. Vorig jaar won ze de Omloop Het Nieuwsblad. ,,Ik houd van koersen in Vlaanderen.” In Roosendaal mocht ze pas voor de eerste keer juichen. ,,We werken met de ploeg vooral voor Marta Bastianelli of Barbara Guarischi. Marta komt terug van een blessure, dus mocht ik samen met Barbara mijn kans gaan. Hoe geweldig is het dat je het dan ook afmaakt.” Hoe geweldig is het om op dezelfde dag samen met Vos te winnen. ,,Dat komt er nog eens bij ja. Hoe mooi is dat.”

Achter haar werden vooral de wonden gelikt. Een elleboogbreuk voor de Vlaamse topper Jolien D’Hoore en een sleutelbeenbreuk voor Duitse Laura Süssemilch vormden de grootste schade van een zware crash op minder dan een kilometer van de meet. Ook de Nederlandse kampioene Lorena Wiebes lag er tussen. ,,Ik zag hartstikke goed geplaatst. Valt er iemand voor me. Die kon ik niet meer uitwijken en ging ik vol over de kop”, baalde ze. De lichamelijk schade viel mee. ,,Zoals het nu voel wel tenminste.”

De combinatie van een wegversmalling, paaltjes langs de kant van de weg, de wind in de rug en de afwezigheid van seingevers vormden op de Wouwbaan de ingrediënten van een onvermijdelijke val. Het peloton kwam in brokken en stukken over de meet. Monique van de Ree wist de val te omzeilen en sprintte naar de vierde plaats. ,,Ik zat in het wiel van Siggaard. Ideaal dus. Toen ik uit haar wiel kwam zag en voelde ik al snel dat het te ver was om mijn snelheid vast te houden. Als ik beter in vorm was geweest, was het misschien wel gelukt.”

Amy Pieters start zaterdag in Sluis in de leiderstrui voor de tweede etappe. Later op de dag volgt in Watervliet een tijdrit. Zondag is de slotetappe Zelzate-Zelzate.