Zo houd je tijd over voor dingen die je wél belangrijk vindt

Pas in de coronacrisis kwam ik erachter hoe volstrekt on-origineel ik ben. Met wat meer tijd om handen bedacht ik steeds nieuwe activiteiten en hobby’s die op dat moment al gemeengoed waren geworden. Zo las ik de klassieker De Pest (1947) van Albert Camus, om die vervolgens bovenaan de bestsellerlijst te zien prijken. Om mijn Zoom-game te bevorderen wachtte ik tevergeefs een maand op een webcam, net als de rest van de bevolking. Ik besloot dan maar de houten meubels op mijn dakterras eens lekker in de lak te gaan zetten, maar alle tuinmeubelbeits bleek al door eerdere klanten uit het schap te zijn gehaald - het leek wel wc-papier. De laatste bevlieging was om brood te leren bakken. Maar helaas, dat is zo populair dat in het ganse land geen gist meer te vinden is…

Misschien dat het dan maar tijd wordt om voor mezelf een to-don’t list op te stellen. Deze term kwam ik tegen in Een nieuw begin, het nieuwe coronaboek van Tony Crabbe. Op zo’n niet-te-doen-lijst staan, zoals de naam al doet vermoeden, al die dingen die je niet hoeft van jezelf, of die je besluit niet meer te doen.

Zelfs in coronatijd hoeven we ons volstrekt niet te vervelen. Er is nog altijd veel meer te doen dan waar je tijd voor hebt. Je kunt leren breien, een online trommelcursus volgen, je verdiepen in mid-Europese architectuur van de achttiende eeuw, alle nieuwsprogramma’s volgen, boeken lezen over tuinieren of desnoods: Netflixen. Stuk voor stuk goede, leuke en interessante ideeën om je tijd mee te vullen. Maar als je alles tegelijk probeert te doen levert dat zelfs in lockdown nog een volle agenda op. Het is een aloude wet: je kunt alles een beetje doen, of enkele dingen goed. Voor dat laatste moet je dus ook dingen láten.

Op zo’n not-to-do-list komen dus de dingen die je besluit niet te doen, om ruimte te maken voor de dingen die je écht belangrijk vindt. Op die van mij staan onder meer: Twitter volgen, gamen, actualiteitenprogramma’s bekijken (behalve het journaal), dwangmatig mijn e-mail checken, fietsen, de tuin onderhouden, nieuwsbrieven lezen, videovergaderingen bijwonen, recensies achterlaten voor webwinkels, creatieve recepten bedenken met quinoa, een huishoudboekje bijhouden, op de hoogte blijven van alle roddels, winkelen, de badkamer spik en span houden en alles dat te maken heeft met voetbal. Mezelf toestemming geven om me niet meer met deze dingen bezig te houden elimineert ruis en creëert ruimte voor de dingen die er wél toe doen (zoals de allerbeste focaccia bakken).

Wat staat er op jouw not to do list?

Thijs Launspach is psycholoog en stressexpert. Hij schreef hierover de boeken Fokking druk (2018), Werken met millennials (2019) en Werk kan ook uit (2020).

Beluister hier ook de afleveringen van de podcast Thuis met Thijs:

Dit zijn de tips van Thijs om een burn-out te voorkomen: