Zes weken veel? Hier krijgen ouders een jaar betaald verlof

Absolute koploper op het gebied van ouderschapsverlof is Zuid-Korea. Nieuwe papa’s en mama's kunnen er maar liefst 52,6 weken betaald ouderverlof krijgen. Wie er met ouderschapsverlof gaat, krijgt in ieder geval 40 procent van het eerdere loon uitbetaald, met een maximum van 768 euro per maand. Het ouderschapsverlof kan opgenomen worden tot het kind acht jaar oud is of in de tweede klas van het basisonderwijs zit. Het ouderschapsverlof kan ook parttime opgenomen worden als er nog tussen de 15 en 30 uur gewerkt wordt.

Om mannen te stimuleren dit verlof op te nemen, doet de Koreaanse overheid er nog een ‘papamaand’-bonus bij: als het jaar van de eerste ouder erop zit (meestal de moeder) en de tweede ouder (de vader) het stokje overneemt, krijgt deze drie maanden lang 100 procent van het loon uitbetaald, met een maximum van 1152 euro per maand.

Met de genereuze ouderschapsverlofregeling wil Zuid-Korea vaders aansporen meer tijd aan de opvoeding van hun kinderen te besteden. Hoewel verreweg het meeste ouderverlof wordt opgenomen door de moeders, is er de afgelopen jaren een scherpe toename in het aantal mannen dat verlof opneemt. Waar in 2007 nog maar 1,2 procent van de vaders vrij nam voor hun kinderen, was dat aantal bij de laatste meting van het Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OECD) in 2016 opgelopen tot 5,6 procent.

De tekst gaat verder onder de grafiek.

Japan geeft maar een fractie minder ouderschapsverlof dan Zuid-Korea: Japanse vaders en moeders krijgen 52 weken betaald verlof, op te nemen voordat het kind één wordt. Als de ouders allebei verlof opnemen, wordt deze periode verlengd met twee maanden.

Tijdens hun verlof krijgen ouders ongeveer twee derde van hun eerdere salaris uitbetaald. De kosten hiervoor worden gedekt via de werkverzekering, tenzij de werkgever ervoor kiest mee te betalen.

De Japanse wet kent nog een extraatje: Als het bedrijf waarvoor ze werken niet bij wil dragen, hoeven ouders tijdens het verlof geen vermogensbelasting of premie voor werk- en sociale verzekeringen te betalen.

Met het lange verlof hoopt de Japanse overheid de zorg voor de kinderen ook een zaak van de man te maken. Traditioneel wordt de opvoeding gezien als de plicht van de vrouw, die geacht wordt te stoppen met werken als er kinderen geboren worden. Veel werkende vrouwen besluiten dan maar niet te trouwen, wat het geboortecijfer heeft doen kelderen.

Hoewel de Japanse verlofregeling uitermate gul is, durven vaders er in de praktijk geen gebruik van te maken, zo meldt The Japan Times. In 2016 nam slechts 3 procent van de Japanse vaders verlof op. Hoe kan dat? Ze durven niet, zo bleek uit onderzoek van de universiteit van Kyushu. Meer dan 70 procent van de zegt het verlof voor vaders wel een goede zaak te vinden. Meer dan de helft dacht echter ook dat andere mannen juist negatief denken over vaderschapsverlof.

De Japanse overheid heeft zich inmiddels als doel gesteld het percentage vaders dat verlof opneemt, op te krikken tot 13 procent in 2020.

Niet alleen aan het andere eind van de wereld krijgen ouders meer verlof dan in Nederland. In buurland Duitsland krijgen kersverse ouders samen 12 maanden betaald zwangerschapsverlof. Als beide ouders van de regeling gebruik maken, wordt deze periode verlengd tot 14 maanden. De staat keert een jaar lang twee derde van het eerdere loon uit, met een minimum van 300 en een maximum van 1800 euro. Je krijgt overigens ook een ouderschapsuitkering als je voor de geboorte geen werk had.

Zweden doet hier nog een flinke schep bovenop. Na de geboorte hebben ouders ieder twee weken betaald verlof. Daarna krijgen ze samen maar liefst 480 dagen verlof, waarvan drie maanden bedoeld zijn voor de vader. Neemt hij die dagen niet op, dan vervallen ze. Zweedse ouders behouden een jaar lang 80 procent van hun salaris.

Lees de beste artikelen op het gebied van werk en carrière via onze wekelijkse nieuwsbrief!