Tom (53): ‘Dat ik eruit moest, had ik echt niet zien aankomen’

Zo vindt hij het fijn dat hij nu tijd heeft om de kinderen naar school te brengen en weer op te halen. Tegelijkertijd gebruikt Verbeek deze periode om te onderzoeken wat hij nog wil bereiken in zijn loopbaan. Iedere vrijdag en zaterdag gaat hij bijvoorbeeld koeien melken bij een boerderij in de buurt. ,,Voor het salaris hoef ik het niet te doen. Maar ik vind het leuk, help mensen uit de brand en het brengt me naar de sector waar ik graag in wil werken.’’

Bijna vier jaar werkt Verbeek als manager verkoop en operaties bij een klein internationaal bedrijf dat gespecialiseerd is in hang- en sluitwerk. De belangrijkste klanten komen uit de bouwsector. Door het stikstof- en PFAS-dossier krijgen deze klanten al flinke klappen. In maart komt de coronacrisis daar nog bovenop. ,,Vooral een vestiging in Italië werd hard geraakt en sloot noodgedwongen de deuren en ook het hoofdkantoor in Oostenrijk heeft het zwaar.’’ De vestiging in Nederland draaide eigenlijk best goed, zegt Verbeek. Maar door druk vanuit het hoofdkantoor wordt besloten om toch te reorganiseren.

,,De directeur heeft op een rij gezet welke medewerkers het zwaarst op de begroting drukten. En toen zijn ze uitgekomen bij het middenmanagement, mijn functie.’’ Dat krijgt Verbeek te horen als hij in mei terugkeert van vakantie. ,,Ik wist dat er iets moest gebeuren en had een paar scenario’s opgesteld die ik wilde bespreken met de directeur.’’ Met het scenario dat hij degene is die moet vertrekken, had Verbeek geen rekening gehouden. ,,Dat had ik echt niet zien aankomen.’’

Eind mei zit Verbeek na vier jaar in vaste dienst dus onverwachts thuis. ,,Natuurlijk was dat een flinke tegenvaller.’’ Maar het moment zelf komt eigenlijk wel goed uit. De oppas van zijn kinderen zit in de risicogroep en kan door corona niet meer komen. ,,Nu kon ik er voor ze zijn.’’

De vrouw van Verbeek stapte anderhalf jaar geleden over van het bedrijfsleven naar het onderwijs. ,,Zij zei tegen me: gebruik dit nu ook als een moment om na te denken wat je wil.’’ In augustus begint Verbeek daarom met een loopbaantraject, gesubsidieerd door de overheid. ,,Het is natuurlijk fantastisch dat dat kan.’’ Tijdens de gesprekken realiseert hij zich dat hij het werk in de agrarische sector mist. ,,Ik heb de middelbare en hogere landbouwschool gedaan.’’ Zijn ouders hebben zelf geen agrarisch bedrijf, dus een eigen boerderij is niet meteen een optie. ,,Maar ik heb wel 24 jaar gewerkt in bedrijven die daaraan gelieerd zijn.’’ Zo werkte hij bij een agrarische groothandel en een bedrijf dat eiersorteermachines bouwt. ,,Ik houd van het boerenleven, van de mensen. Die zijn gemoedelijk en loyaal, ons kent ons.’’

Daarnaast realiseert Verbeek zich dat hij de laatste jaren vooral gericht is op de commerciële kant. ,,Ik heb bedrijfskunde gestudeerd en de financiële kant spreekt mij ook aan. Die kennis heb ik echter nauwelijks gebruikt.’’ In dezelfde periode begint Verbeek met solliciteren. Hij stuurt brieven naar onder andere accountancykantoren voor de functie van bedrijfsadviseur in de agrarische sector. ,,Ik kreeg te horen dat bedrijven aan het verjongen zijn en daarom jongere kandidaten zoeken. Tsja, in die categorie val ik niet meer.’’ Ook missen bedrijven ervaring in de accountancy op zijn cv.

Inmiddels kijkt Verbeek steeds verder om zich heen. ,,Natuurlijk doe ik het liefst werk in mijn eigen straatje, maar ik heb niet de luxe om alleen binnen die sector te zoeken.’’ Zo kijkt hij naar vacatures als manager bij de overheid en bij bedrijven, maar bijvoorbeeld ook naar de functie van teamleider bij de GGD voor een coronateststraat. ,,Ik bel altijd van tevoren. Zo kan ik beter inschatten of ik mijn tijd moet besteden aan het schrijven van een brief.’’ Ook bij een afwijzing belt hij het bedrijf nog even op. ,,Soms krijg ik te horen dat ik een van de 60 sollicitanten ben. Ik ben niet de enige die op zoek is.’’ 

Ook ziet hij dat het aantal vacatures daalt. ,,Deze feestmaand is het lastig. Half januari zullen bedrijven weer opstarten.’’ En dan is er nog corona. ,,Bedrijven houden de hand op de knip.’’

Het opzetten van een eigen bedrijf speelt door zijn hoofd. Eerder had Verbeek een gesprek met een technische groothandel die hem vroeg de buitendienst van het bedrijf te reorganiseren. ,,Uiteindelijk zagen ze daarvan af, maar van dat soort gesprekken leer ik een hoop.’’ Ook spreekt hij af met vrienden met een agrarisch bedrijf om te horen wat zij nodig hebben en een paar keer per week stapt hij dus ’s ochtends vroeg de stal in om te melken om weer aansluiting te vinden bij de sector die hem aanspreekt. Verbeek is nog volop aan het zoeken. ,,Ik maak graag koffie-afspraken om de juiste functie te vinden.’’

Dit is de vijftiende aflevering van een serie over mensen die vanwege Covid-19 hun baan verloren. Hier kun je de andere afleveringen teruglezen. 

Bekijk hier onze video’s over het coronavirus: