Nina’s loopbaan kwam tot stilstand door depressie: ‘Een glas water halen was al een prestatie’

Een maand geleden schreef Nina Van Rossem (31) een bericht op LinkedIn over haar laatste werkdag bij het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Ze vervolgt haar verhaal alleen niet, zoals min of meer traditie is op het platform, met goed nieuws over een nieuwe uitdaging. Want een nieuwe baan heeft ze nog niet. Van Rossem heeft namelijk een depressie. Hoewel ze inmiddels uit het diepste dal is opgekrabbeld, is ze nog niet helemaal de oude.

Eind 2019 worden de tekenen van haar depressie duidelijk zichtbaar. De signalen dat het niet goed gaat zijn er dan al langer, maar Van Rossem leeft op de automatische piloot. ,,Ik begon toen pas slecht te slapen en voelde dat ik niet goed in mijn vel zat. Ik was niet echt ongelukkig, maar ook niet gelukkig. Pas toen ik op mijn werk begon te denken: ‘wat doe ik hier eigenlijk?’ en koorts kreeg terwijl ik nooit ziek was, wist ik dat ik het serieus moest nemen.” Op haar werk lijkt niemand te zien hoe ernstig de situatie dan al is. ,,Ik vond het verbazingwekkend hoe weinig je uit kan voeren zonder dat je collega’s daar iets van merken.” 

Hoewel weinig mensen het zien, gaat het echt niet goed met Van Rossem. In januari 2020 wordt ze officieel ziek gemeld. ,,Ik wist nog helemaal niet wat er aan de hand was en dacht dat ik na een maand of twee wel weer aan de slag zou zijn. Dat werd uiteindelijk drie jaar.”

Het is niet dat Van Rossem die hele periode thuis zit. Na negen maanden thuis gaat ze het weer proberen op haar werk. ,,Ik ben toen rustig aan gaan re-integreren, uiteindelijk werkte ik twee keer in de week drie uur.” Maar dan breekt corona uit en gaat Nederland op slot. Het thuiswerken lukt Van Rossem in eerste instantie helemaal niet, waardoor het weer bergafwaarts gaat. Als ze zich weer wat beter voelt, lukt het haar om terug te gaan naar een werkweek van zestien uur.

Maar dan loopt het contract van Van Rossem af. ,,Ik wist al dat mijn contract niet verlengd zou worden. Ik had al een jaar extra gekregen voor mijn re-integratie. Op dat moment vond ik het oké. Die schop onder mijn hol was ook wel goed, want nadat ik het hoorde ben ik begonnen met loopbaancoaching om erachter te komen van welk werk ik wel blij word.”

Wat voor werk dat precies is, weet Van Rossem nog niet. ,,Ik weet wel dat ik geen kantoorbaan meer wil waarbij het enige uitstapje dat je maakt er een naar de vergaderzaal is. Maar ik vind het best lastig om iets te kiezen. Voor mijn gevoel moet ik nu iets gaan doen dat ik écht leuk vind. Dat geeft veel druk.”

Wat ook niet helpt als je in een depressie zit: berichten op sociale media van mensen met een ogenschijnlijk succesvol en gelukkig bestaan. ,,Om die reden heb ik in die drie jaar nauwelijks op LinkedIn gekeken. Ik had het gevoel dat ik stilstond in mijn leven. Iedereen om me heen zette stappen, maakte promotie en ik zat thuis op de bank. Op mijn dieptepunt was het beste wat ik op een dag bereikte een glaasje water pakken.”

Inmiddels kan Van Rossem anders naar andermans succesverhalen kijken en de druk die je daardoor kan ervaren. ,,Ik weet nu dat ik naar mijn eigen waarden moet leven en niet naar wat de maatschappij van me verwacht. Waar ik ook achter ben gekomen: in je werk mag je ook jezelf zijn, je hoeft je echt niet professioneler voor te doen dan je bent. Het leek in mijn loopbaan altijd alsof niemand om me heen fouten maakte in zijn werk, maar dat is niet realistisch.”

Dat niemand altijd succesvol is, hoopt Van Rossem ook haar lotgenoten mee te kunnen geven. ,,De LinkedIn-post had ik - heel eerlijk - in de eerste plaats geschreven om werkgevers te laten weten dat ik beschikbaar ben. Maar ik hoop ook anderen te kunnen laten zien dat je echt niet altijd hoeft te zeggen dat het goed met je gaat. Iedereen heeft slechte momenten in zijn leven.” 

Bekijk hier al onze video’s over werk en carrière: