37 jaar en toch nog geneeskunde studeren: ‘Terug naar school met leeftijdsgenoten van mijn zoon’

Als dertiger toch nog geneeskunde gaan studeren: Noesa den Hartog gaat die uitdaging vanaf september aan. Toen ze op haar negentiende moeder werd, liet ze haar droom om gynaecoloog te worden tijdelijk varen, maar zoveel jaren later kriebelt het nog steeds. En dus besluit de ondernemer om er nu, op haar 37ste, alsnog voor te gaan. Een keuze waar ze veel lof voor krijgt op LinkedIn.

Marloes van Wijnen (The Best Social) 01-05-22, 21:00 Laatste update: 02-05-22, 07:25

Mensen helpen is mijn grootste drijfveer
Noesa den Hartog

‘Ik ga de grote uitdaging aan om de collegebanken in te duiken met leeftijdsgenoten van mijn oudste zoon’, zo schrijft Noesa met een knipoog op het platform. Een uitspraak die de ongebruikelijkheid van haar keuze benadrukt. Ze heeft lang over het besluit nagedacht, vertelt de ondernemer die momenteel nog haar eigen schoonheidssalon in Nieuwegein runt. ,,Ik was zo aan het worstelen: ga ik mijn droom laten varen, of ga ik het toch nog proberen? Ik struggelde vooral met onzekerheden en schuldgevoelens.”

Terug naar school

Want: kan ze dit eigenlijk wel, vraagt ze zichzelf af. ,,Niet alleen de studie is pittig, maar ook de vwo-certificaten die ik eerst nog moet halen. Daarnaast zat ik natuurlijk met de gedachte: hou ik nog wel tijd over voor mijn kinderen?” aldus de moeder, die vijf jaar geleden haar tweede zoon op de wereld zette.

Het is haar familie die Noesa ervan overtuigt dat ze het kan. ,,Elke keer als ik twijfelde, waren zij er om mij te steunen.” Ook haar ambitieuze karakter is een motiverende factor. ,,Al zolang ik me kan herinneren, ben ik gefascineerd door zwangerschappen, bevallingen en het ziekenhuis. Ik krijg weleens de vraag: waarom word je dan geen verloskundige? Maar ik wil juist vrouwen bijstaan als ze problemen tijdens de zwangerschap ervaren. Mensen helpen is mijn grootste drijfveer.”

Lange dagen

Tussen mijn afspraken door studeer ik in het keukentje van de zaak
Noesa den Hartog

Maandenlang studeert Noesa in de tijd die ze kan vrijmaken voor de grote selectiedag van de opleiding. Een zenuwslopend moment, maar de uren zelfstudie blijken voldoende: Noesa wordt aangenomen. ,,Van de 1400 studenten zat ik bij de beste 304 (het aantal plaatsen dat komend jaar beschikbaar is voor aanstaande geneeskundestudenten in Utrecht, red.). Dat vind ik nog steeds bizar. Ik ben zo dankbaar, trots en blij dat mijn droom nu eindelijk gaat uitkomen.”

Al moet ze dus eerst nog de benodigde vwo-certificaten halen. Daarvoor is ze momenteel hard aan het studeren. ,,Ik sta elke dag om 06.00 uur op. Ik breng mijn jongste naar school en vertrek naar mijn salon. Tussen mijn afspraken door studeer ik in het keukentje van de zaak. En ook na het eten duik ik weer mijn studieboeken in, tot 23.00 uur. En dat elke dag.”

De vraag hoe ze dit nog jarenlang denkt vol te houden – als alles soepel verloopt, is ze op haar 43ste basisarts, waarna ze nog zes jaar moet specialiseren tot gyneacoloog – heeft Noesa ook zichzelf gesteld. ,,Want ja, het is enorm pittig. Maar ik ben ervan overtuigd dat het beter wordt wanneer ik aan de opleiding begin. In de collegebanken krijg je de informatie al een keer uitgelegd. Bovendien vind ik geneeskunde veel interessanter dan scheikunde en natuurkunde.” Wel baalt de dertiger ervan dat ze geen studiefinanciering krijgt. ,,Ik moet veel blijven werken, maar dat houdt me niet tegen.”

Steun uit onverwachte hoek

Aan doorzettingsvermogen dus geen gebrek. Dat merken ook de tientallen mensen die onder de LinkedIn-post van Noesa reageren. Inmiddels staat de teller op 1300 likes en meer dan 120 reacties. ,,Er zijn zoveel mensen die reageren die ik niet ken. Die mij een compliment geven, en mij nog meer motiveren. Dat vind ik zo bijzonder.”

Maar niet alleen op LinkedIn krijgt Noesa steun uit onverwachte hoek. ,,Ik heb momenteel bijles van een gepensioneerde natuurkundedocent die na een paar lessen aanbood de bijles gratis voort te zetten. Gewoon, omdat hij mij wil helpen met het verwezenlijken van mijn droom, en omdat hij ziet hoe zwaar het voor me is. Ik heb daar geen woorden voor, het is zo ontzettend lief.”

Geneeskundestudent

In september is het zover: dan mag Noesa zich officieel geneeskundestudent aan de Universiteit van Utrecht noemen. Hoe ze het gaat ervaren tussen de leeftijdsgenoten van haar zoon (18), is nog even afwachten. ,,Mijn medestudenten zijn natuurlijk met heel andere dingen bezig, de hormonen gieren door hun lijf.” Lachend: ,,Misschien zit ik af en toe oogrollend in de collegebanken, maar wellicht kan ik voor studenten ook een soort mentorrol vervullen. Ik vind het in ieder geval verfrissend hoe respectvol de jeugd tegenwoordig met elkaar omgaat, dus ik kan me niet voorstellen dat dit een struikelblok gaat zijn.”

Al zou een medestudent van haar eigen leeftijd natuurlijk wel leuk zijn. Noesa weet echter als geen ander dat je op haar leeftijd een drempel over moet om weer terug naar school te gaan. ,,Ik hoop dat ik met mijn LinkedIn-post en mijn verhaal dertigers en veertigers inspireer. Als ik slechts één iemand kan overtuigen die droom na te jagen, is dat al voldoende.”

Dit artikel kwam tot stand in samenwerking met The Best Social Media.

Bekijk hier al onze video’s over werk en carrière:

window.addEventListener('message', function(e) { var iframe = document.getElementById(e.data[2]); var eventName = e.data[0]; switch(eventName) { case 'setHeight': iframe.height = e.data[1]; break; } }, false);