Watersportvereniging Waalwijk voelt zich senang in Waspik: ‘De wachtlijst is lang’

Zij ziet er heel fraai uit, op de bokken in de hal van Watersport Vereniging Waalwijk. Dat is te danken aan de eigenaar, Menno Schoemaker. In de wintermaanden was de inwoner uit Geertruidenberg nagenoeg elke zaterdag en zondag te vinden aan Jachthaven De Langstraat in Waspik. Schuren, plamuren, schilderen van zijn Waterlander oud type, de voorpunt aanpakken en assen vervangen. Zijn eega lijdt er niet onder. „Ik heb geen vriendin, ik heb een relatie met mijn boot”, zegt Schoemaker. Dit weekend nog de laatste loodjes, op maandag wordt zijn vaartuig met nog een paar andere schepen in het water getakeld. „Gaan we heel veel varen. Nee, niet alleen. Vrienden gaan mee.”

Als het april is, begint het watersportseizoen. Zo ook bij WSV Waalwijk. Beetje vreemde naam als je gehuisvest bent in Waspik. Heeft alles te maken met de ambities van de gemeente Waalwijk: die wil een insteekhaven realiseren, de watersportclub moest daarvoor wijken. Waspik werd uiteindelijk het alternatief. De gemeente kocht van Alwin Theuns en Harold van Laarhoven het grootste deel van de vroegere jachthaven Scharloo; sinds januari 2020 was dat voortaan officieel de domicilie van WSV Waalwijk.

We waarderen het alternatief, zeggen interim voorzitter Hans Naerebout (75) en secretaris Bub (spreek uit: Boeb) van Engelen (72). „In Waalwijk lagen we weliswaar mooier in het groen, maar we zijn blij dat er binnen een afzienbare afstand een mogelijkheid was om door te gaan.” Er is inmiddels al behoorlijk wat gerealiseerd. „We hebben ervoor gezorgd dat op de steigers voor alle leden een stroomvoorziening kwam. Het aantal drinkwaterpunten is uitgebreid. En we hebben flink geïnvesteerd in camera’s, wifi en een beveiligde toegangspoort.”

 Een en ander werd mede betaald uit een speciaal potje. „Toen we uit Waalwijk vertrokken hebben we veel verkocht. Denk aan steigers, hekwerk, kantinemeubilair, loopbruggen, de nissenhut en dergelijke. Alles wat we hier niet nodig hadden.”

Er moet nog behoorlijk worden geïmproviseerd. Zo is een hoek van de loods deels afgezet met metalen archiefkasten om zo een kantinegevoel te creëren. „In de eerste winter in Waspik hadden we er een partytent staan met een heater erin. Anders zat je te vernikkelen.” Een eigen clubgebouw, hét epicentrum in Waalwijk, moet er nog komen. Plannen zijn er al gesmeed. Ook voor de havenmeester zal er aan meer gerief worden gedacht. „Voorlopig verblijft hij in een stacaravan.”

Wie een blik werpt op de jachthaven, ziet alleen maar schepen. „We hebben geen lege ligplaatsen”, zeggen Bub en Hans. „Van de circa 140 leden in Waalwijk zijn er zo’n 120 meeverhuisd. Hier lagen er al ruim honderd. We hebben een lange wachtlijst.” De nood is zelfs zó hoog dat één lid al betaald heeft voor zijn ligplaats, voordat-ie een boot had aangeschaft.

Die wachtlijst is mogelijk ook ingegeven door corona. „Mensen konden niet naar het buitenland op vakantie. Dus moesten ze wat, kochten ze een bootje. Dat zag je ook terug op het water, want het was aanmerkelijk drukker. En aan de waterkant. Je moest langer wachten voordat je met je trailer het water in kon.” Heeft corona ook wat gedaan met de prijzen van de vaartuigen? „Dat valt alleszins mee, die zijn niet zo hard gestegen.”

Door de oorlog in Oekraïne zijn de brandstofprijzen wél gigantisch omhooggeschoten. Ook de watersportliefhebber voelt dat nadrukkelijk in zijn portemonnee bij het tanken van diesel. Bub en Hans geloven niet dat de leden zich daardoor laten afschrikken. „Misschien maken ze minder verre tochten.” Menno laat zijn pleziertje zeker niet afpakken. „Zolang ik het kan betalen, gaan we.” Groot gelijk: dágen investeren in je Waterlander, dan wil je er zoveel mogelijk voor terugkrijgen.