‘Ja’ tegen regels huisvesting arbeidsmigranten. Heusden overlegt later wel met minister

Het doel van de regels waarmee de politiek deze week unaniem instemde is te zorgen voor goede huisvesting voor arbeidsmigranten, die nu nog wel eens te wensen overlaat. Ook wil Heusden weten waar ze wonen, vandaar dat voortaan altijd een vergunning nodig is. Aan de andere kant sluit Heusden niet de ogen voor de realiteit: arbeidsmigranten zorgen in de woon- en leefomgeving ook wel eens voor overlast.

Heusden kiest voor spreiding. Huisvesting op het terrein van (agrarische) werkgevers heeft de absolute voorkeur. Daarna geconcentreerde huisvesting aan de rand van een aantal specifieke bedrijventerreinen, of in de lintbebouwing van dorpen. Huisvesting in woonstraten staat op plek drie.

In het laatste geval heeft Heusden nu bepaald dat een woning maximaal aan vijf personen kamergewijs verhuurd mag worden. Er moeten altijd twee huizen tussen zitten en in maximaal vijf procent van de huizen in een straat mogen arbeidsmigranten wonen. Hoogbouw telt niet mee, daar mogen sowieso geen arbeidsmigranten wonen.

De vraag die sinds kort op tafel ligt, is of deze beperkingen niet discriminerend zijn en in strijd met het vrije verkeer van burgers. Ook hebben burgers uit EU-lidstaten die werken in een andere lidstaat, op het gebied van huisvesting dezelfde rechten als de nationale werknemers, aldus minister Koolmees in antwoord op Kamervragen. Quota aan het aantal te huisvesten arbeidsmigranten mogen niet gesteld worden.

Volgens wethouder Thom Blankers doet Heusden dat ook niet. Wel beperkt Heusden het aantal huizen waar arbeidsmigranten mogen wonen, wat op de keper beschouwd ook leidt tot een beperking van het aantal. ,,Ons doel is echter juist om de huisvesting góed te regelen", aldus Blankers. 

Na aandringen van met name Aart Jan Gorter (D66) en Jan Kleian (Heusden Transparant) wordt nu nog eens expliciet opgenomen dat de regels rond kamergewijze verhuur ook gelden voor andere groepen, zoals studenten.

Huisvesters van arbeidsmigranten moeten hun plannen altijd overleggen met de buurt. Dat wil niet zeggen dat de buurt een beslissende stem heeft. ,,Als wij vinden dat de initiatiefnemer de inbreng van de buurt goed heeft afgewogen en de aanvraag past in ons beleid, dan zeggen wij 'ja‘”, aldus Blankers.