,,Van de 30 internationals die we hebben opgeroepen, spelen er 28 in Europa", vertelt Matias Vila, assistent-trainer en oud-speler van de Argentijnse mannenploeg. ,,Het gros speelt ook nog eens in Nederland of België. Voor ons is deze plek daarom een hele logische keuze.”

De Argentijnse ploeg is niet het minste team. Nog niet zo lang geleden, in 2016, schreven ze nog historie door goud te pakken op de Olympische Spelen in Brazilië. Nu, vijf jaar later, trainen ze op het complex van MHC Berkel-Enschot, ter voorbereiding op het Pan Amerikaanse kampioenschap.

Vicevoorzitter Michiel Schröder benoemt de uitstekende accommodatie van de club als reden van het hoge bezoek. ,,De faciliteiten zijn natuurlijk het belangrijkste voor hen. Je moet wel de beschikking hebben over een waterveld of andere kwalitatief goede spullen. Die hebben we hier.’’ Dat beaamt Vila. ,,We komen hier niks te kort, alles is aanwezig en goed geregeld. Zelfs het weer zat mee, alleen gisteren hebben we regen gehad.’’

Wat ook zeker een duit in het zakje doet bij de keuze voor Berkel-Enschot zijn de Argentijnse invloeden die de hockeyvereniging heeft. In de afgelopen jaren heeft zich namelijk een heuse enclave gevormd binnen de club. Sinds afgelopen zomer herbergt de selectie twee Argentijnen, van wie één oud-international.

Maar daarmee is het nog niet gedaan. Sinds een aantal jaar is een Argentijnse trainer actief in de jeugdopleiding terwijl er ook een voormalig international assistent-trainer is bij het eerste elftal van de club: Esteban Rognoni. En juist hij speelde een belangrijke rol in de komst van het elftal naar Berkel-Enschot.

,,Uiteindelijk zijn we hier via Rognoni beland. We hadden een plek nodig die voor iedereen handig was en via hem zijn we in Berkel-Enschot uitgekomen’’, vertelt Vila. ,,Ons-kent-ons, hè’’, lacht de vicevoorzitter. ,,In totaal hebben we vier mensen binnen onze organisatie met de Argentijnse nationaliteit, die vormen natuurlijk een beetje een community. Via hen zijn we in contact gekomen met de teammanager van het Argentijns elftal, die ons uiteindelijk benaderd hebben of ze hier konden komen trainen. En dat vonden wij natuurlijk hartstikke leuk.’’

En voor wie goed heeft opgelet doet de naam Vila een belletje rinkelen. Lucas Vila, het jongere broertje van assistent Matias, was in 2016 namelijk een van de blikvangers van het elftal dat goud won in Rio de Janeiro. ,,Hij zit nog steeds in het team, maar is met zijn 35 jaar wel in de herfst van zijn carrière beland. Hij denkt ook al na over stoppen, maar we gaan zien of hij het elftal nog een laatste keer bij de hand kan nemen.’’