De grote Maastrichtse cybercrisis begon met een giftig mailtje in oktober

Op een zuil links op het podium in de aula staat ‘ie: de laptop waarmee de cybercrisis op de Universiteit Maastricht (UM) 15 oktober feitelijk begon, al had niemand dat toen nog door. Dit was de laptop, ‘Patient Zero’ volgens jargon, waarop een geraffineerd phishing-mailtje binnenkwam: het slachtoffer, een medewerker van de universiteit, klikte op de geïnfecteerde link en opende zo onbedoeld de weg voor een effectieve en lucratieve cyberaanval.  Eentje die de daders uiteindelijk toegang verschafte tot de kern van het netwerk, waarna zij 267 servers konden lamleggen en versleutelen en twee ton aan losgeld konden binnenslepen, zo erkende vicevoorzitter Nick Bos van het universiteitsbestuur gistermiddag tijdens een symposium over de hack in het hoofdgebouw van de universiteit. ,,Het was een duivels dilemma”, zei Bos over betaling van het losgeld, een politiek omstreden besluit. „We zijn niet over één nacht ijs gegaan. Als bestuurder gruw je van die gedachte, maar het was een afweging tussen de ene kant het principe om criminelen niet te betalen, en aan de andere kant het belang van de continuïteit van het onderwijs, het onderzoek, onze universiteit.”