Verbij: Wij doen als Nederlanders toch iets verkeerd, we worden zoek gereden

Door Lisette van der Geest

Een perfectionist gaat voor tienen. Het weekeinde van Kai Verbij (25) bestond uit vier zevens. ,,En dan word je vierde. Maar dit was voor nu wel het maximale, denk ik”, zegt de schaatser van team Reggeborgh na het WK sprint waarop hij vierde werd in het eindklassement.

Het is niet het seizoen van Verbij, zoveel is met nog een wedstrijd te gaan wel duidelijk. Hij maakte indruk met zijn winst op het kwalificatietoernooi voor de wereldbeker begin november, daarna wist Verbij zichzelf niet meer positief te verbazen. Volgende week rijdt hij in Heerenveen de wereldbekerfinale, daarna gaat de sprinter op vakantie. Daar is hij aan toe. ,,Even niet aan schaatsen denken. Het was een mentaal zwaar jaar voor mij, ik denk het zwaarste tot nu toe.”

In Hamar was Verbij de beste Nederlander. Het is voor het eerst in negen jaar dat er geen Nederlandse sprinter in de top drie van het eindklassement staat. ,,Dat gat is wel te dichten”, zegt Verbij. ,, Maar wij Nederlanders zijn gewoon even niet goed op de 500 meter nu. Daar zitten we met een giga-gat. Hun basissnelheid is zoveel hoger dan die van ons, dat ze de 1000 meter gedoseerd kunnen rijden en dan ook nog met zulke tijden.”

Daarmee doelt Verbij op de Russen en de Japanners. Zij trainen in nationale selecties met meerdere schaatsers op hetzelfde niveau. In Nederland ligt dat anders, daar zorgen meerdere commerciële teams ervoor dat de beste Nederlandse sprinters in groepjes trainen. ,,Ik denk dat wij als Nederland echt aan de bak moeten. Bij ons is het verspreid. We moeten om ons heen kijken, we worden zoek gereden. Niet alleen ons team, de Nederlanders in zijn geheel. Ja, dan doen we toch iets verkeerd.”

Over zijn eigen optreden zegt Verbij: ,,Ik rij wel stabiele races, maar niet bijzonder. Ik ben dit jaar gewoon minder. Vorig jaar kon ik bijzondere races neerzetten waar de meeste mensen van konden schrikken. Nu kom ik niet op gang, het gaat technisch niet zoals ik wil. Op wilskracht kom ik nog een eindje, maar het moet gewoon kloppen.”

De reden daarvoor ligt deels bij zijn materiaal. Verbij, een gevoelsmens, rijdt niet op ‘de beste buizen’ momenteel. De buizen waar hij succesvol op was waren op, kapot, daar viel niet meer op te schaatsen. De buizen daarna bevielen niet. ,,Maar ik heb niet oneindig veel buizen, en ook niet oneindig veel tijd om alles uit te proberen.”