Icoon Totti zet geen stap meer bij AS Roma: ‘Ik kan wel janken’

Geboren en getogen in Rome. Il Capitano Francesco Totti ís AS Roma. En AS Roma is Francesco Totti. Maar het ogenschijnlijk onbreekbare huwelijk tussen de twee staat on hold. Meer dan 25 jaar speelde Totti voor de Giallorossi. Hij maakte 307 doelpunten in 785 wedstrijden en ontpopte zich tot een onnavolgbaar clubicoon. Op 28 mei 2017 zette de Italiaan op veertigjarige leeftijd een punt achter z’n carrière. Hij haalde met Roma een landstitel (2003) en twee Italiaanse bekers (2007, 2008). Met Italië werd hij wereldkampioen in 2006. 

Toch zette Totti er noodgedwongen een punt achter. Een jaartje uitbollen bij een andere club wilde hij niet. ,,Ik wilde mijn tijd bij Roma niet verpesten, dus het was beter om te stoppen in plaats van ergens anders nog een jaar door te gaan. Maar ik zag tijdens de trainingen dat ik nog steeds veel te bieden had en dat ik voor niemand onder hoefde te doen. Natuurlijk komt er aan alles een einde, maar het probleem was dat sommige mensen me wilden doen geloven dat het mijn beslissing was en me aan de kant schoven.” 

Na z’n spelerscarrière kreeg Totti een functie als technisch directeur bij Roma, een rol die hij in juni vorig jaar losliet. De Italiaan haalde op de persconferentie snoeihard uit naar de clubleiding: ,,Dit is zo veel erger dan stoppen als voetballer. Eerlijk? Op dit moment voelt het alsof ik beter dood had kunnen zijn. Het voelt alsof ik mijn moeder in de steek laat.” Totti voelde zich ongewenst en ondergewaardeerd als directeur en hekelde voorzitter Pallotta. Een miljonair die de traditieclub eigenlijk puur als een speeltje ziet.

De manier hoe Pallotta met de club omgaat doet Totti pijn. De Italiaan zet geen voet meer binnen op het oefencentrum, na er dertig jaar kind aan huis te zijn geweest. ,,Ik zou een been afhakken voor AS Roma. Het is verschrikkelijk. Ik blijf nu altijd buiten de poort van Trigoria. Soms zit ik in de auto en kan ik wel janken, dat ik na dertig jaar geen stap meer naar binnen zet. Ik heb nog goede vrienden die naar buiten komen om iets te zeggen. En mijn zoon (Cristian, red.) vraagt soms om naar hem te komen kijken, maar ik kan het niet. Dat zou mijn hart niet verdragen.”