Ajax krijgt pijnlijke les in effectiviteit van Benfica en ligt uit de Champions League

Door Johan Inan

De droom van een nieuwe prachtcampagne zoals in 2019 is over. De poulefase mocht dan spectaculair, foutloos en historisch zijn, Ajax liep vervolgens meteen op klassieke wijze in het Portugese mes. Door flink te blaffen, maar niet te bijten. En door bij de eerste en de beste grote kans voor Benfica, de gevaarlijke spits Darwin Nuñez de gelegenheid te geven om met zijn kruin de verrassende eliminatie te voltrekken. Aan de goal ging miscommunicatie tussen doelman André Onana en Jurriën Timber vooraf, waarna de spits uit Uruguay kon toeslaan. 

Repareren zoals tegen RKC en Cambuur, lukte Ajax niet meer. Na het laatste fluitsignaal vlogen Benfica-reserves het veld in, om een hoopje te vormen boven de matchwinner. Een handvol uitvak ging nog verhaal halen bij de grensrechter. Antony niet. De Braziliaanse smaakmaker, die het ook niet had in de return, verstopte zijn tranen. Eerste zijn hoofd al hurkend tussen zijn knieën geklemd en vervolgens een minuut lang met zijn rugnummer over zijn gelaat getrokken.

Weer liet een Nederlandse club een Portugese opponent uit de duimschroeven ontsnappen. Die trok Ajax zeventig minuten lang steeds verder aan. Met Edson Álvarez terug als balveroveraar en uitblinker op het middenveld, schoof Ajax steeds verder op. Daar maakten mogelijkheidjes voor Antony, Sébastien Haller, Dusan Tadic en Álvarez nog wel plaats voor goede schietkansen voor Steven Berghuis (andermaal) en Ryan Gravenberch, maar doelman Odisseas aan het werk zetten lukte Ajax amper. Laat staan scoren.

En dus tikte, ondanks het enorme overwicht, de tijd door in het voordeel van de gehaaide Portugezen, ook omdat Ajax wedstrijden na doelpuntloze eerste helften sporadisch naar zich toetrekt en de wedstrijd ook deed denken aan eerdere debacles tegen Valencia en Atalanta. Het spelbeeld bleef na rust lang identiek. Ajax drong aan en leek steeds op weg naar grote kansen. Daarbij kopte Antony net over en kwam hij net niet tot schieten of hij zag Haller te lang treuzelen of Gravenberch tevergeefs om een penalty smeken.

Het doemscenario werd zo alsmaar reëler, ook omdat Benfica in het laatste kwart de helft van Ajax vond. Grote kansen? Geen, maar het eerste kansje was genoeg. Alex Grimaldo krulde een vrije trap vanaf de zijkant de doelmond in, waar de sterke Nuñez, met dank aan de weifelende Onana, met zijn kruin kon toeslaan. Dat bleek voldoende om de verre hoek achter doelman André Onana te vinden en Ajax in diepe rouw te dompelen. De favoriet zette daarna, met Davy Klaassen en Brian Brobbey in de ploeg, nog wel aan voor een slotoffensief, maar scoren lukte niet meer.

Ongeloof, woede en teleurstelling vochten daarop om voorrang in de Johan Cruijff Arena. Bij de achterban, bij de spelers en bij de hoofdtrainer. Ten Hag tekende een jaar geleden bij met de vurige ambitie om de Europese top weer te ergeren. Maar Ajax had de échte giganten nog niet getroffen, of het toernooi zit erop. En dat mag gerust als een gemiste kans beschouwd worden nu de coach met een intact gebleven selectie en met op het oog ‘gunstige’ lotingen verder kon slijpen aan een nieuwe stuntploeg.

De historische reeks zeges op Sporting, Besiktas en Borussia Dortmund met telkens een scorende Haller, zijn over over een paar jaar nog slechts voetnoten. Ook doordat Ajax zich in Lissabon met een soort kamikazevoetbal in de tweede helft al een fraaie uitgangspositie liet ontfutselen. Dat bleek tevens de opmaat voor worstelingen in de eredivisie, waar Ajax zich in Deventer lelijk verstapte en tegen RKC en Cambuur ternauwernood nieuwe schade voorkwam. Vooral de dubbele tegengoals temperden het optimisme bij de ‘outsider’ voor de CL-titel.

Bonussen van tien miljoen, twee prachtaffiches in de eerste weken van april en nog meer naam en faam in Europa gaan daarmee ook in rook op. En dan moet Ajax uitkijken dat de schade nationaal niet door gaat werken, waar in de spannende titelstrijd zondag aartsrivaal Feyenoord wacht.