Vrouw van Joost Prinsen overleden na kort ziekbed

Prinsen, die voor deze krant de rubriek Joost mag ‘t weten maakt, beschrijft in de column het ‘Niemandsland’ waar zijn vrouw zich in bevond vlak voor haar overlijden. ,,Ze was veel te goed om te sterven en veel te slecht om te leven.” Emma’s darmen raakten verstopt vlak na kerst en alleen een riskante operatie kon haar redden van de dood, maar dat wilde ze niet: er was al zo vaak gesneden in dat gebied. Ze wilde liever in rust afscheid nemen van haar familie en vrienden. ,,Ze beschouwde de dood als een welkome vriend”, schrijft Prinsen. 

De dood liet echter nog op zich wachten. ,,Emma, gesteund door onze kinderen en mijzelf, smeekte de artsen er een einde aan te maken. Die overlegden met elkaar en weigerden, want de wet eiste meer pijn en meer ademnood”, schrijft Prinsen, die zijn column niet als aanklacht bedoelt. ,,Ik schets slechts het dorre landschap van Niemandsland, het vage gebied tussen leven en dood.”

Kort daarna verslechterde Emma’s toestand en kwam er ‘een einde aan de rollercoaster’ waarin het gezin een week lang verkeerde. ,,Nooit geweten overigens dat het vasthouden van de hand van een stervende zo intiem kon zijn.”

Familie en vrienden hebben afgelopen zaterdag afscheid van Emma genomen tijdens een uitvaartdienst. Emma en Joost hebben samen twee dochters.