‘Sommige mensen zullen me vragen waarom ik een herinnering als deze deel. Ik kan daar heel helder over zijn', schrijft ze. ‘Al 25 jaar heb ik gewild, ernaar verlangd en ervoor gebeden dat iemand berouw zou voelen en zou gaan praten. Dat iemand ons zou uitleggen waarom. Voor een kans om te begrijpen. Voor de kans om te vergeven.’

Micky heeft de zaak een plekje kunnen geven, maar toch blijft ze hopen dat de dader ooit wordt gepakt. ‘Ik heb het verwerkt en op een bepaalde wijze vergeven maar toch... Ik zal altijd de hoop in de mens houden dat ooit iemand naar voren komt.’

Hoogendijk en Scholte zaten op 24 november 1994 samen in de auto toen er een bom ontplofte. Scholte werd zwaargewond overgebracht naar het VU-ziekenhuis, waar zijn beide benen werden afgezet. Nicky Hoogendijk raakte licht gewond en kreeg een miskraam. ,,De hele straat was opeens donker van de rook,” aldus een geschrokken buurman, die denkt aan een gasexplosie. Als later die ochtend een slagpin van een handgranaat wordt gevonden, gaan in het Amsterdamse kunstwereldje geruchten over een drugsgerelateerde aanslag.