,,Ik heb een prettig gesprek gehad met burgemeester Martijn Smit naar aanleiding van alle commotie", zegt Marco Bakker in De Telegraaf. ,,Die heeft me laten weten dat het gemeentebestuur en de raad volledig achter dit plan staan en ik het bord verdien op basis van mijn carrière." De zanger  wil verder niet meer ingaan op de kwestie. ,,De straatnaam komt er gewoon.''

Bakker veroorzaakte op 31 oktober 1997 op het parkeerdek van de Amsterdam ArenA een dodelijk ongeluk, waarbij een 38-jarige vrouw om het leven kwam. Hij had te veel drank op en reed te hard. Bakker werd hier in juni 1998 voor veroordeeld. Hij kreeg een half jaar gevangenisstraf die omgezet mocht worden in 240 uur dienstverlening, en mocht een jaar lang niet achter het stuur plaatsnemen. Een woordvoerder van de Vereniging Verkeersslachtoffers noemde het vernoemen van de straat eerder een schoffering van de nabestaanden.

De zanger vierde vrijdagavond zijn tachtigste verjaardag met een concert in Beverwijk. Bij die gelegenheid verraste de burgemeester Bakker met een straatnaambord. De Marco Bakkerstraat moet in een nieuwe wijk komen waar de straten zijn vernoemd naar bekende Beverwijkse artiesten.

De zanger vertelde een paar jaar geleden aan deze site nog bijna dagelijks terug te denken aan de dag die zijn leven compleet veranderde. ,,Ik schrik er nog wel eens wakker van. Het is een soort litteken op een zichtbare plek waarmee ik voor altijd word geconfronteerd.'' Marco Bakker wil er liever niet meer over praten, zei hij stellig. ,,Dat heb ik, om privacyredenen en terecht, afgesproken met de nabestaanden van het slachtoffer. Dat is soms lastig, want ik zou best mijn intense gevoelens over het incident, als onderdeel van het verwerkingsproces, met meer mensen willen delen. Maar ik doe het bewust niet, uit respect voor degenen die achterbleven. Gelukkig heb ik mensen om me heen, zoals mijn vrouw en een paar goede vrienden.''

Marco Bakker sprak van de 'allerzwartste dag' in zijn leven waardoor hij destijds in Nederland werkloos werd. Desondanks wil hij nooit en te nimmer worden aangemerkt als slachtoffer. ,,Dat ben ik niet. Ik heb iets meegemaakt wat niemand zou willen: een vreselijk ongeluk! Zoiets uit je hoofd verbannen is onmogelijk. Het enige wat je kan doen, is leren dealen met wat je meemaakte en vervolgens proberen jezelf terug te knokken.'' Dat laatste heeft Marco Bakker met zijn hele ziel en zaligheid gedaan. ,,Ik ben, ook al kostte het veel energie, doorgegaan met mensen te laten zien wie en wat ik ben. Dat heeft gewerkt. Het publiek ziet in dat ik, zonder dingen uit het verleden te negeren of te vergeten, ook verder moet met mijn leven. En dat ik mijn uiterste best doe als artiest én als mens.''