Linda: Als John me nodig heeft, ben ik weg

‘Tijdschriften zijn dood, behalve de LINDA’, klonk het tien jaar geleden al. En nog steeds worden van Linda de Mols damesglossy, die zich nu vijftien jaar richt op zowel de kassière als de elite, een slordige 225.000 exemplaren per nummer verkocht. Scoren in tijden van dalende verkoopcijfers in deze markt, het drijft menig uitgever tot waanzin. Waarom zij wél?

Jubileumnummer 171, slim geleverd met blonde Linda-pruik waar nu menig celebrity lollig mee prijkt op sociale media, is net verschenen. Maar er rolt tegenwoordig zoveel meer uit de bladenstal van De Mol, zoals LINDA.mode, LINDA.wonen en l’Homo. Aan het merk hangt zelfs een heus video on demand-platform: LINDA.TV.

,,Nee, dat succes had ik écht niet verwacht’’, bezweert ze. ,,Ik weet nog dat mijn moeder op de lanceringsparty, het eerste abonnement nam. Ik was er zó blij mee, want: we hadden er in ieder geval één.’’

Linda de Mol (54), met programmatitels als Miljoenenjacht, Ik Hou van Holland, Weet ik Veel? en Oh Wat Een Jaar, na decennia nog altijd in de hoogste regionen van de televisiefaam, excuseert zich voor het cliché. ,,Ik doe dit niet in mijn eentje. Hier zit een extreem hardwerkend en goed team achter. Sorry, maar dat wil ik toch even hebben gezegd.’’

Maar terug naar ‘waarom zij dan wél?’

,,Ik dacht eens heel goed na, wat vind ik nou níet leuk aan veel andere bladen? Dat ik soms met een complex achterblijf als ik ze dichtsla. Ik ben namelijk niet zo slank en ik heb die tas helemaal niet, ik wist niet eens dat-ie bestond! Het is ook vaak zo serieus allemaal: oh wat hebben wij vrouwen het toch altijd moeilijk. Samen met Rozemarijn de Witte, met wie ik toen begon, wilde ik juist herkenning, verbazing, lachen, zelfspot, dingen vanuit een andere invalshoek bekijken. En niet alleen maar verhalen van BN’ers die een vliegtuig pakken van Londen naar Parijs om die nieuwe dure laarsjes aan te schaffen. Meer gewone vrouwen die bijzondere dingen meemaken. Het is een ijzersterke formule die al vanaf het begin werkt en die we heel streng bewaken.’’

Laatst schreef je wel eens een scheve schaats te hebben gereden. Ik kan me voorstellen dat je soms denkt: ik moet maar weer zo’n ontboezeming doen, het is immers een personalityblad.

,,Niet iedere maand hoor. En het thema daarin is leidend. Als dat ‘affaire’ is, zoals afgelopen juli, ga je wel denken: heb ík daar mee te maken gehad en wat wil ik er dan over kwijt? Ik realiseer me terdege dat alles wat ik schrijf – en dát is inderdaad wel eens lastig – een artikel kan worden dat overal op het internet verschijnt. Alsof ik zelf een persbericht heb verstuurd over bijvoorbeeld zes ons die ik ben afgevallen! Ik neem mezelf ook met enige regelmaat op de hak. Die zelfspot verdwijnt als zinnen uit zijn context worden gerukt voor een sappige headline.’’