Karma is a bitch, en Yvonne Coldeweijer het vleesgeworden karma

Mijn telefoon ging. Of ik meer wist over het ontslag van oud-DPG topman Jaak Smeets. Ik kende de zaak niet. Maar las dat Smeets in 2016 is ontslagen wegens seksueel grensoverschrijdend gedrag. Er was een klacht, er volgde een onderzoek en ontslag. Maar dat was kennelijk niet genoeg voor de journalist aan de lijn. Geloof me. Ik ben de laatste die medelijden heeft met daders van (seksueel) grensoverschrijdend gedrag. Maar van het fanatisme waarmee er momenteel wordt gezocht naar eventuele misstappen en doofpotaffaires, krijg ik de kriebels. Voordat feiten vaststaan, ligt het ‘nieuws’ vaak al op straat. Zo werd Volt-kamerlid Nilüfer Gündogan alvast voor de bus gegooid na meldingen van vermeend grensoverschrijdend gedrag, terwijl het onderzoek nog loopt. Eerst ‘nieuws’ naar buiten brengen, daarna de waarheid onderzoeken. Het doet mij denken aan de werkwijze van de populaire juicekanalen.

Voor je dagelijkse shot BN’er-roddelpraat kan je tegenwoordig terecht bij verschillende online juicekanalen. Of het nou om vermeend drugsgebruik, buitenechtelijke affaires of (seksueel) grensoverschrijdend gedrag gaat: ze voeden je 24/7 met sappige roddels. De gretigheid en stelligheid waarmee deze worden gepresenteerd is beangstigend, maar er valt weinig tegen te doen. Juicekanalen zijn geen journalisten en hoeven zich dan ook niet aan journalistieke regels te houden. En dat doen ze ook vooral niet. Koningin van de juice is Yvonne Coldeweijer. Eenmaal in het vizier van deze dame, en je privacy is voorbij. Daar hoeven we geen medelijden mee te hebben, zeggen voorstanders. Zonder haar ‘spionnenleger’ was de The Voice-beerput niet open gegaan. Yvonne postte inderdaad veel ‘juice’, maar Tim Hofman deed het journalistieke werk. Hij onderzocht de misstanden bij The Voice in alle voorzichtigheid en deed aan hoor en wederhoor, iets waar de meeste juicekanalen volledig schijt aan hebben. Sappige informatie, verkregen door anonieme bronnen, gaat vaak zonder wederhoor de tijdlijn op. Het is roddel, voyeurisme en sensatie. Het is een ongeluk waar je naar wil kijken. En eerlijk is eerlijk: ik maak me daar ook schuldig aan.

En ik ben niet de enige. Yvonne heeft met 438.000 volgers op Instagram veel bereik. Na haar scoops over de vermeende mishandelingen van Lil Kleine en Glennis Grace mocht ze aan tafel bij Beau komen praten over grensoverschrijdend gedrag van beide sterren. Ja, natuurlijk had ze getwijfeld of ze de bewakingsbeelden van Lil Kleine online moest zetten - al was dat niet af te lezen op haar gezicht - maar mensen hadden het recht om te weten hoe slecht deze jongen is. Over de vechtpartij in de Jumbo waarbij de 15-jarige zoon van Glennis Grace volgens haar spionnen over de winkelmandjes struikelde en een hoofdwond opliep zei ze smalend: ‘Karma is a bitch’. En Yvonne het vleesgeworden karma. 

Natuurlijk kan je bepleiten dat het goed is dat er een landelijke discussie op gang kwam over huiselijk geweld. Maar was dat het doel? Om maatschappelijke misstanden aan de kaak stellen? Dat altruïsme gaat er bij mij niet in. Niet in de laatste plaats omdat Coldeweijer bakken met geld verdient met de ellende van een ander. En, ​​‘hoe meer geld, hoe meer schijt’, zegt de roddelkoningin tegen zakenblad Quote dat haar inkomsten op een half miljoen euro per jaar schat.

Roddel als verdienmodel is niks nieuws - bladen als Privé en Story doen in principe niets anders. Maar het fanatisme waarmee bekende mensen door de juicekanalen in de gaten worden houden, stiekem gevolgd en gefilmd worden wél. Niet door één paparazzifotograaf, maar door een leger spionnen met mobiele telefoons. Het is triest dat we allemaal de mond vol hebben over grensoverschrijdend gedrag, maar ondertussen likkebaardend uitkijken naar de volgende roddel van zo’n anonieme spion. Wat juicekanalen doen is net zo goed grensoverschrijdend en wij als dorstige kijkers zijn geen haar beter.

Abonneer je op de podcast Zij Zegt: