Gesteggel over geld in Rijdende Rechter: 'Mu'j eens effen de kleppe dichthoaln!'

Thea Bosch huurde voorheen een gedeelte van de boerderij van Hennie en Ans Roelvink. Daar woonde ze met haar drie honden en acht puppy's. Met Hennie en Ans dronk ze geregeld koffie en huisbaas Hennie verrichtte allerlei hand- en spandiensten bij mevrouw Bosch. Alles was koek en ei. Totdat zij haar huur niet meer kon betalen en Hennie Roelvink daar deels de schuld van gaf.

Bosch: ,,Ik kreeg een brief van de Belastingdienst: 'u woont in een huis en u krijgt geen huursubsidie. U moet het inleveren'. Moest ik 640 euro terugbetalen." Ze nam het Hennie Roelvink kwalijk dat hij geen apart huisnummer had geregeld voor haar, ondanks dat hij dat haar zou hebben beloofd. Over de huurprijs waren ze het wel eens geweest: 700 euro per maand. ,,Dat kon ik betalen. Maar dan moest ik wel een eigen huisnummer hebben, want dan heb ik recht op huursubsidie."

Het bordje met het huisnummer met een A'tje erachter kwam er na een tijdje alsnog, maar het kwaad was al geschied. Bosch kreeg geen huursubsidie, en daardoor kon ze haar financiële verplichtingen aan de Roelvinks niet meer nakomen. Via de woningbouwstichting kreeg ze na een tijdje een andere woning toegewezen.

Er volgden verwijten over en heer, waarbij beide kampen er niet in slaagden om beleefd te blijven. ,,Mu'j eens effen de kleppe dichthoaln!", snauwde Hennie Roelvink naar mevrouw Bosch. ,,Ga maar weer slaan op je knie! Maak je d'r weer een zootje stampij van!", counterde zij. Het zat Hennie Roelvink zo hoog, dat hij uiteindelijk niet 600 euro, maar 8.350 euro vroeg. Aan onkosten. Voor het ophalen van medicijnen voor de vrouw, tot aan het aanschaffen van vliegenvergif. Want in het woongedeelte van mevrouw Bosch zou het een smerige boel zijn geweest, onder meer door binnen urinerende puppy's. ,,Vies varken", beet hij haar toe.

Presentatrice Jetske van den Elsen moest haar best doen om beide kemphanen in toom te houden. En ook meester John Reid maakte kennis met de felheid van beide partijen. Zeker tijdens de hoorzitting, waarbij hij Ans Roelvink het woord gaf. ,,Ut hele hoes is verrabbelzakt", zei ze met trillende stem. ,,Bie oons in 't voerhok is 't schoner dan daar in 't huis." Het huis dat eerst van haar ouders was geweest.

Uiteindelijk hakte Reid de knoop door. Omdat mevrouw Bosch meneer Roelvink nooit in gebreke had gesteld wat betreft de verkoop van de hondenkennels, had zij volgens Reid recht op 'slechts' die 200 euro. Een bedrag dat in rekening kon worden gebracht op kosten die zij zelf moest betalen, want de parketvloer was inderdaad beschadigd door plassende en misschien zelfs poepende puppy's. Herstelkosten: 390 euro. ,,Maar hand- en spandiensten, oftewel vriendendiensten, kunt u niet achteraf - na het verzuren van een vriendschap - alsnog in rekening brengen", legde meester Reid aan Hennie Roelvink uit. En voor de energiekosten had hij veel te veel geld teruggevraagd. Hij had nog recht op 455 euro voor gemaakte energiekosten, in plaats van op 1.050 euro.

Samengevat bleek mevrouw Bosch de familie Roelvink nog 645 euro verschuldigd te zijn. Een ironische uitspraak, want nog voor hun vete goed en wel was begonnen, hadden beide partijen getekend voor een bedrag dat bijna even hoog is: 600 euro.