Woongenot en arbeidsvreugde samenbrengen in dorp aan de rivier

Sinds eind september heeft de Standdaarbuitense belegger naast de kerk van Stampersgat ook zeven hectare industriegrond langs de Mark in handen. Ingeklemd tussen dorp en rivier was het terrein decennialang in gebruik door bedrijven als de beetwortelsuikerfabriek, een metaalsloperij, staalfabriek en vrachtautohandel. 

Toen dat laatste bedrijf wegtrok, zag Kuijstermans zijn kans schoon om het terrein aan te kopen. Twee maanden later is het asbest van de loodsen verwijderd en het hele terrein opgeruimd én geëgaliseerd. ,,Dat had wel even wat voeten in aarde‘', zegt Kuijstermans, die samen met zonen Bas en Nick vele uren in het opleveren van ‘locatie Staalunie’ heeft gestoken. ,,Daarin is Reesink Staal, de verkopende partij, lelijk in gebreke gebleven. We zijn van alles tegen gekomen. Maar goed, vorige week toen we burgemeester Roks mochten ontvangen, was het zo goed als klaar. Tijd om vooruit te kijken, want vanaf nu wordt het almaar mooier.‘’

Zoals eerder met de aankoop van de kerken in Standdaarbuiten en Stampersgat legt Kuijstermans zijn oor te luister bij mensen uit de straat. ,,Mijn plannen ontstaan niet in een ivoren toren achter een tekentafel. Stampersgat is jarenlang verstoken geweest van woningbouw, de ontwikkelingen hebben er stil gestaan. Van hen wil ik horen waar de komende jaren de grootste behoefte aan is. Het is een dorp met veel potentie, mits de waterkant beter benut wordt. Die kans komt nu voorbij en daar wil ik van harte aan meewerken.‘’ Heel concreet over de invulling van de zeven hectare is investeerder Kuijstermans niet. ,,Maar ik zou er zelf best willen gaan wonen.’’

Dat de geurcirkels van de suikerfabriek een remmende factor voor woningbouw in praktisch heel Stampersgat zijn, weet Kuijstermans wel. ,,Waar een wil is, is een weg. De burgemeester heeft toegezegd mee te denken. Ik ga graag in gesprek met Cosun, ook zij hebben baat bij een mooi buurdorp waar de voorzieningen op peil blijven.’’