Alle kaarten waren op voorhand uitverkocht. Verschillende mensen moesten zelfs worden teleurgesteld. Wel was het voornamelijk een wat ouder publiek dat zich in de wereld van lieflijke romantiek wilde laten meeslepen. 

Dit gold in zekere mate ook voor het kleine koor dat merendeels was samengesteld uit oud-leden van het vroegere Maskerade-gezelschap en een deel van het gelegenheidsorkest. Des te verrassender was te midden van het orkest de bijdrage van de talentvolle 19-jarige toetsenist Maurick Reuser.

Voorop staat echter dat het enthousiasme van koor en orkest haast tastbaar aanwezig was. Het succes van de middag stond eigenlijk echter door het optreden van sopraan Angelique Wardenier al op voorhand vast. Ook nu deed ze de naam operettediva eer aan. Nog even natuurlijk en charmant als in de Maskeradetijd wist Wardenier ieders hart met haar innemende zangkwaliteiten opnieuw voor zich te winnen. 

Duetten met de mooie tenor Frans Koevoets zoals 'Wer uns getraut' uit Der Zigeunerbaron van Johann Strauss en 'Tanzen möcht ich' uit Die Czardasfürstin van Emmerich Kálmán veranderden door toedoen van Wardenier in ware juweeltjes. Haar heldere en lieftallige vertolking van het Viljalied uit Die Lustige Witwe van Franz Léhar vormde het hoogtepunt van de middag.

Jammer was dat de geluidstechniek de hele middag onder de maat was. Hierdoor en mede doordat het orkest soms nog wat onbeheerst hard klonk, kwam het koor minder goed tot zijn recht. De muzikale bijdrage met het prachtige stemgeluid van tenor Nico Bolmer werd door een niet functionerende headphone zelfs grotendeels teniet gedaan. 

Ook in de pauze kon dit euvel niet worden opgelost waardoor opnieuw zijn knap vertolkte solo's in de akoestisch minder goede zaal onvoldoende overkwamen. Ondanks de mankementen bleef het publiek echter uitbundig en werden bekende melodieën enthousiast meegezongen of meegeklapt.

Om jongeren enthousiast te maken voor de Weense romantiek waren verschillende leerlingen van het Centrum voor Muziek uitgenodigd de middag met een voorprogramma te openen. De kinderen imponeerden met hun optredens het oudere publiek maar de liefde bleek nog niet helemaal wederzijds. Na hun eigen optreden hield de jeugd het grotendeels voor gezien.