'Warme' sfeer tijdens Roosendaalse optocht

Veteraan Fred Knol, die als Ferdinand een keer of elf deelnam, kon vanaf een uitgelezen plekje aan de Boulevard prima volgen hoe het volksspektakel zich ontvouwde. Met een kennersblik taxeerde hij de opkomst op zeker 35.000 bezoekers. ,,Na al die jaren kan ik zoiets wel inschatten’’, klonk het zelfverzekerd. 

Maar het weer, ja, dat zat zeker mee. ,,We hebben hier ook wel met min tien gestaan.’’ Wat hem wel opviel was dat dat het aantal deelnemers aan de optocht de zestig niet meer aantikte. ,,Terwijl we enkele jaren terug er nog 120 hadden.’’

Dat deed overigens niets af aan de kracht waarmee het motto Da’s m’n stadje gestalte kreeg. Ondanks de kleurrijke gasten van buiten de gemeente, zoals HIK (eerste bij de Grote Wagens Regio) kwam het feit dat Roosendaal dit jaar het 750-jarig bestaan viert volop in de schijnwerpers. 

Met name bij de prijswinnende Roosendaalse Grote Wagen van De Gekketrappers, die teruggingen in de tijd, en de nummer twee: Mee Veul Leut/We Zen Wir De Leste, die de nadruk legden op het samen vieren. Dat voorbeeld werd ruimhartig opgevolgd, vooral langs de lange route van Raadhuisstraat en Boulevard, waar het opvallend druk en gezellig was. Gezongen werd er overal, vooral de 'eigen' liedjes. Maar toch ook buitenbeentjes als het veertig jaar oude 'Mama, ik ben verliefd op John Travolta' en vanuit de afsluitende Prinsenwagen de publiekshit 'Hallo, allemaal'.

Op andere plaatsen, zoals in de Molenstraat, zat de sfeer er al behoorlijk in  zelfs vóórdat de reclamekaravaan in zicht kwam. In de Poolse supermarkt in de straat was het echter een oase van rust, ondanks het bordje Open. Een gesprekje over de sfeer liep helaas snel vast. Op zowel de Nederlandse als de Engelse versie van ‘Mag ik even iets vragen’? volgde een beslist ‘No’. Dat duidde niet op onwil. ,,Only Polska’’, was de wat onbeholpen uitleg. 

Over de hele route waren er ook tekenen dat het carnavalsfeest de politiek graag nog wat aandacht meepikte, zo kort voor de gemeenteraadsverkiezingen. De traditionele tomatensoep van de SP ging vlot weg en werd ook door de VLP collegiaal aanvaard. ,,Ze pakken het allemaal aan’’, verzekerde Jeannine Hermans,  een van de uitdelers. De PvdA deed ook mee; en niet alleen aan de soep.  Leden waren 'gewoon’ onder de eigen naam aan het folderen, niet verborgen onder een onherkenbaar alias zoals elders in het land.  ,,Nee hoor, het gaat prima zo’’, was de respons in het voorbijgaan.

Organisatie en politie toonden zich na afloop tevreden. Geen ongeregeldheden of ongelukken. En de prins? Die had zijn gevolg al ’s morgens een boodschap voor de komende dagen meegegeven. ,,Blijven stralen tot Aswoensdag.’’