„Je moet realist zijn. Je kunt wel een missie hebben, maar als je geen steun krijgt, dan moet je stoppen”, zegt hij in zijn Bredase kantoor. Daar lichtte hij gisteren zijn besluit toe, dat hij zondag bekendmaakte in het KRO-tv-programma Reporter.

De Bredanaar voelt dat hij anders ‘dreigt te verworden tot een Don Quichot die tegen windmolens vecht’.

De man van Europa Transparant, die in juni 2004 twee zetels won, zal niet meer meedoen bij de Europese verkiezingen in juni dit jaar. Er is bij hem nog één mits: alleen als God ingrijpt, komt hij terug op zijn besluit.

Van Buitenen verduidelijkt hoe zwaar zijn ‘eenzame kruistocht’ tegen fraude en onregelmatigheden in de EU voor hem persoonlijk is geworden.

Vorig jaar werd bekend dat hij als EU-parlementslid vaak afwezig is en 38 procent van alle stemmingen in het Europarlement mist. De reactie van de ‘ bekendste klokkenluider van Europa’, de boekhouder die aanklager werd: „Ik ben de vijf jaar van mijn mandaat elke dag minstens veertien uur in touw geweest. Ik heb mij als parlementslid maximaal ingezet. Ik heb honderden parlementaire vragen, brieven en rapporten geschreven over misstanden binnen de EU-in­stellingen. Ik heb in november en december nog persconferenties gegeven, maar ook dat leidde niet tot grote publicaties en leverde niet het gewenste resultaat op.”

Weinig aanwezig bij zittingen en commissies? „ De kiezers hebben mij niet gekozen om standpunten over van alles en nog wat in te nemen. Ook om die reden heb ik bijna niet meegedaan aan de gewone parlementaire activiteiten: ik heb bijna uitsluitend gewerkt aan interne fraudedossiers. Daardoor ben ik in een geïsoleerde positie gekomen. Dat betekent een hoge tol voor het persoonlijk leven. Zoiets draag je makkelijker als er resultaten zijn, maar ik moet concluderen dat die uitblijven.”

De gekwelde Van Buitenen zegt zijn termijn als parlementariër uit te zitten tot 14 juli dit jaar.

„En op de 15e zet ik mijn werk voort als ambtenaar van de Europese Commissie. Voor mijn werk als parlementariër heb ik onbe­taald verlof gehad. Ik zie geen reden waarom ik niet mijn werk als ambtenaar weer zou kunnen oppakken.”

Paul van Buitenen heeft altijd duidelijk gemaakt dat hij een zeer gelovig christen is. Dat leidde bij hem ook al tot interne worsteling toen hij als EU-ambtenaar tien jaar geleden besloot misstanden aan de kaak te stellen en onthullingen te doen over vriendjespolitiek en gesjoemel door een Franse EU-commissaris.

Geëmotioneerd zegt hij hoe groot die persoonlijke strijd is: „Een worsteling met mijn geweten. Mag ik wel tegen de autoriteiten ingaan?”

Hij ziet zijn werk en besluit nu ook als ‘Gods hand die beslist’. Zegt God gebeden te hebben om vóór 16 april duidelijkheid te krij­gen, een week voor de sluiting voor aanmelding bij de Kiesraad. „ Alleen als God voor die datum ingrijpt, kom ik terug op mijn voornemen.”