Bulkenaar is perfecte plek voor voedselbos, denkt deze Roosendaler: ‘Ik zie kans om iets groters te bereiken’

Landbouw, ja. Want 't Hart denkt dat dit soort bossen, met zo'n 7.000 eetbare plantensoorten, in de toekomst een serieuze bijdrage aan de voedselvoorziening kan leveren. ,,Het is een interessant alternatief voor de intensieve manier waarop we nu ons voedsel produceren. Je gebruikt geen pesticiden, geen insecticiden, geen kunstmest en je hoeft niet te irrigeren. Het is een kwestie van aanplanten en af en toe oogsten. Dat scheelt nogal in de stikstof én het geeft een enorme boost aan de biodiversiteit.”

Deze natuurlijke landbouwvorm wordt in andere werelddelen al eeuwen gebruikt, maar is in West-Europa nog vrij nieuw. ,,Er is daarom nog veel onderzoek nodig. Dat kunnen we straks misschien wel hier in Roosendaal laten doen.”

Als kind wilde de inwoner van Tolberg boswachter worden, maar hij belandde uiteindelijk in de bedrijfskunde. Sinds een paar jaar wilde hij zich meer inzetten voor verduurzaming van de wereld en ging hij zich in voedselbossen verdiepen.

Nu ziet hij zijn kans schoon om het beste van beide werelden te combineren. ,,Met mijn achtergrond kan ik ecologie en economie aan elkaar verbinden. Duurzaamheid werkt alleen als het ook economisch sustainable is. Als het allemaal hobby blijft, haal je de schaal niet die je nodig hebt. Maar ik zal van dit bos niet de boswachter worden, daar ligt niet mijn kracht. Hoe mooi zou het zijn als een boer het beheer op zich neemt?” 

Het moet dus nadrukkelijk niet ‘zijn’ bos worden. ,,Dat kan ook niet. De eerste oogstjes komen pas na drie jaar, pas na vijftien jaar zal het op volle kracht zijn. Het is echt een langetermijnproject, dan moet je mensen binden om het te kunnen laten slagen. Het moet een bos worden van de wijk, van het ziekenhuis, van de hele gemeente. Er liggen ook mooie kansen voor onderwijs en bedrijfsleven.” 

Onder andere buurtbewoners leeft nogal wat frustratie over de in hun ogen slecht geregelde inspraak rond de Bulkenaar, waar de gemeente en het Bravis straks een ‘zorglandschap vol burgerinitiatieven’ willen realiseren. ,,Ik heb geen oordeel over het gevoel van die mensen. Ik snap wel dat er weerstand is, het is nogal een ingrijpend project. Maar ik heb de visie van de landschapsarchitect gezien en persoonlijk denk ik dat we er iets mooiers voor terugkrijgen. Het ziet er veelbelovend uit. En ik zie kans om iets groters te bereiken.”