Lea lag vier weken aan de beademing vanwege corona: ‘Je wordt wakker in een wereld die compleet anders is’

Het coronavirus heeft nog maar mondjesmaat zijn intrede gedaan in Nederland, als Lea Kant officieel wordt aangemerkt als ‘besmet’. De vrouw uit Nieuwendijk wordt getest op het coronavirus, nadat zij is overgeplaatst van het Beatrixziekenhuis in Gorinchem naar het Erasmus MC in Rotterdam. Dat de besmetting niet al in Gorinchem is opgemerkt, heeft grote gevolgen voor het ‘Beatrix’, dat direct hermetisch op slot gaat voor vrijwel alle nieuwe patiënten en alle bezoek. 

,,Ik had al weken last van fysieke klachten’’, zegt Lea op de website van zorgorganisatie Rivas waar het Beatrixziekenhuis onder valt. ,,Benauwdheid, kortademigheid. Een bezoek aan de huisarts en bloedonderzoek leverden niet direct helderheid op.’’ Omdat de klachten toenamen, belandt ze op de spoedeisende hulp van het Beatrixziekenhuis, met onder meer een dubbele longontsteking. Op de IC wordt ze in slaap gebracht om te kunnen worden beademd. 

In het Gorcumse ziekenhuis wordt gedacht aan het coronavirus, meldt Rivas. Toch wordt - in overleg met andere ziekenhuizen - niet getest, omdat haar klachten op dat moment niet voldoen aan de voorwaarden. Als Lea's toestand verder verslechtert, wordt ze overgebracht naar het Erasmus MC in Rotterdam. Daar wordt wél een coronatest gedaan en blijkt zij besmet. 

Het artikel gaat verder onder de foto.

,,Ik kan me van die periode niets herinneren’’, zegt de Nieuwendijkse. ,,Ik werd in slaap gebracht in het Beatrixziekenhuis, op mijn buik gelegd en vier weken later werd ik weer wakker. Niet in Gorinchem, maar in Rotterdam.’’ In het Erasmus MC ontwaakt ze helemaal alleen. ,,Dat wakker worden ging heel langzaam, het duurde enkele dagen voor ik weer volledig bij was. En dan lig je verbonden aan allerlei apparaten, beademing en infusen. Je krijgt te horen dat je besmet bent met het coronavirus en je wordt wakker in een wereld die in een maand tijd compleet veranderd is.’’ 

Voor haar familie is de periode een absolute nachtmerrie. ,,Voor mijn man is het afschuwelijk geweest. Hij werd gebeld door het ziekenhuis dat hij afscheid moest komen nemen. Ze vertelden hem dat ik in slaap werd gebracht en dat het niet zeker was of ik ooit weer wakker zou worden.’’ Lea hoort later dat haar man in het Beatrixziekenhuis elke dag naast haar bed heeft gezeten. Later was dat niet meer mogelijk, omdat vanwege het coronavirus bezoek in zowel het Beatrixziekenhuis als het Erasmus MC niet meer is toegestaan. 

Het artikel gaat verder onder de foto.

Op het moment dat ze goed helder is, wordt haar verteld wat er in de maand dat zij slapende werd gehouden, allemaal is gebeurd in het ziekenhuis. Dat het Beatrixziekenhuis, nadat zij besmet bleek te zijn, in allerijl de deuren op slot heeft moeten gooien. Dat het coronavirus zich ondertussen als een lopend vuurtje door Nederland is gaan verspreiden. Dat alles anders is, ook voor haar familie - die hard door het virus wordt geraakt. Behalve haar man, is ook haar schoonmoeder besmet en moet worden opgenomen in het ziekenhuis. ,,Ik heb me daar lang rot over gevoeld, ik voelde me schuldig. Ik weet inmiddels dat ik me niet schuldig hoef te voelen, anderen hebben me dat heel duidelijk gemaakt.’’

Het is nog altijd volstrekt onduidelijk hoe Lea zelf het virus opliep. ,,Ik heb geen idee. Ik ben niet in risicogebieden geweest, mijn naasten zijn ook niet in risicogebieden geweest. Ben ik besmet geraakt in de supermarkt? Op bezoek bij familie? Die besmetting is een raadsel.’’ 

Als de Nieuwendijkse weer iets is aangesterkt, verhuist ze terug van het Erasmus MC naar het Beatrixziekenhuis in Gorinchem. Van IC naar Medium Care en vervolgens naar een reguliere afdeling. Hoewel ze haar familie nog steeds niet mag zien, is ze niet eenzaam, vertelt ze aan Rivas. ,,De zorg in het ziekenhuis was zo goed, zo warm. De verpleging was zo zorgzaam. Iedere dag kwamen medewerkers van de IC nog bij mij langs, om een praatje te maken en om te vragen hoe het met me ging. Dat deed we goed. Iedereen was zó lief.’’ 

Inmiddels is Lea overgeplaatst van het Beatrixziekenhuis naar Revant in Breda, een expertisecentrum voor medisch specialistische revalidatie. Daar ziet ze na twee maanden haar man weer, bij de intake. ,,Dat weerzien met hem, maar helaas direct daarna weer een afscheid, was heel erg emotioneel.’’ In Breda hoopt ze volledig te herstellen, al moet ze daar keihard voor werken. 

,,Ik kan nu nog niet zoveel. Mijn linkerarm is verlamd, ik kan niet lopen, maar toch: er is vooruitgang. Ik ben positief ingesteld, altijd al geweest, ook nu over mijn herstel. Het komt weer goed, dat weet ik zeker. Ik heb zoveel om voor te vechten, zo veel om voor te leven. Mijn man, mijn zus, onze familie, mijn hond die ik mijn kind noem, mijn lieve vriendin met wie ik elke dag contact heb. Ik ben en blijf positief en kom er weer bovenop.’’ 

Bekijk onze video's over het coronavirus in onderstaande playlist: