Nou ja, wrakken. Sommige zien er nog redelijk gaaf uit, zoals de van oorsprong Russische Sukhoi straaljager die als blikvanger fungeert. Je hoeft echt geen kenner te zijn om in één oogopslag te zien dat de Boekelse luchtvloot nooit meer het luchtruim zal kiezen. Motoren ontbreken, evenals deuren. 

,,Ik weet niet of je de film Con Air kent?  Die speelt zich af op the boneyard, een groot vliegtuigkerkhof in Amerika. Zoiets wilde ik ook maken. Natuurlijk niet zo groot, want dat is niet te betalen.” Hoeveel hij voor zijn 'luchtvloot’ heeft betaald, wil hij niet zeggen. ,,Ga er maar vanuit dat je er een paar mooie auto's van kunt kopen", is het enige wat hij onthult.  ,,En als ik ze straks ooit kwijt wil, wil niemand ze. Maar het grootste deel is aluminium. En de aluminiumprijs is momenteel zeventig cent per kilo.” 

,,En het gewicht van die dingen valt tegen. Ik wilde die Sukhoi verplaatsen. In feite niet meer dan een lege huls, want er zit niks meer in, de motor en alle apparatuur zijn eruit. Ik bestelde een takelwagen, toen ze vroegen wat-ie woog schatte ik een ton of vijf.  Gelukkig kwamen ze met een grotere kraan want het bleek uiteindelijk acht ton te zijn. Helemaal compleet, dus met motor, bewapening en brandstof kan hij goed vijftien of zestien ton wegen. Verbazingwekkend dat ze zo'n ding de lucht in krijgen.”

Voorbij de Sukhoi-straaljager loop je door een soort tunnel het terrein op. Maar vergis je niet: dat is de romp van een Frans verkeersvliegtuig, een Dassault Mercure.  En vervolgens sta je meteen tussen de vliegtuigen. De grootste is een Dash Q8, 32 meter lang met een vleugelspanwijdte van 28 meter. ,,Deze heeft altijd in Afrika gevlogen.” Dat blijkt ook wel als je er doorheen loopt. Op een van de stoelen hangt nog een vlaggetje met het opschrift ‘Air Mozambique’. 

,,Ik heb hem voor een prikkie kunnen kopen bij mijn ‘hoofdleverancier', Piet Smedts van PS Aero in Baarlo. Hij is in onderdelen hier gekomen en we hebben hem hier zelf in elkaar gezet. Dat moest wel, anders was-ie niet te betalen geweest.”  

Andy gelooft dat in dit geval corona hem heeft geholpen. ,,Er staan overal op de wereld vliegtuigen te koop, die niet meer vliegen. En dat is het slechtste voor die dingen. Daar lijden ze het meeste van.”  Corona was ook de reden dat-ie tijd had om zijn hele park te reorganiseren. ,,Dat doe je niet terwijl hier allerlei mensen rondlopen.”

Hij wijst op een ander verkeersvliegtuig: een ATR 42. ,,Rijp voor de sloop. Heeft jarenlang gediend als object voor brandweeroefeningen.” Van een Antonov-2 dubbeldekker heeft-ie de onderste vleugel verwijderd. ,,Paintballers hebben de neiging om overal op te kruipen. De bekleding is linnen, dus daar ga je meteen doorheen. Dus safety first, ook hier.”

Tot nu toe hebben weinig mensen gebruik kunnen maken van het vliegtuigkerkhof. ,,Door corona heb ik maar één klein groepje bezoekers gehad. En enkele gezinnen. Meer mag nog niet. Maar ik heb goede hoop dat we dadelijk weer vol open kunnen. Het is allemaal in de open lucht hè.” 

Hij trekt met zijn collectie wel de aandacht van vliegtuigspotters. ,,Vanuit Engeland en zelfs uit Rusland. ,,Via speciale websites weten ze waar die wrakken te vinden zijn. Nou, die halen hier hun hart op.”