Europees crosskampioen Aaron Dockx de snelste in massaspurt GP Steenbergen

De 17-jarige winnaar uit Rijkevorsel uit de opleidingsploeg van Alpecin Fenix denkt ook te weten waarom alle veldrijders zo rap lijken te zijn aan de meet.  ,,Het zal er mee te maken hebben dat wij in het winterseizoen wat meer op explosiviteit trainen.” Of het feit dat de man uit de Kempen overeind bleef in de iets meer dan 101 tumultueuze kilometers richting de streep in Welberg er ook mee te maken had dat hij crosser is, durfde hij dan weer niet met zekerheid te zeggen. ,,Veldrijders kunnen sturen ja en ik merk ook dat sommige jongens je hier zo van de weg drukken.” 

Dat de koers twee keer langdurig stilgelegd moest worden vanwege zware valpartijen, leidde in en rond Welberg en Welberg in ieder geval tot de nodige speculaties. Lag het aan de stuurvaardigheid van jonge renners die in coronatijd amper koerservaring hadden opgedaan bij de nieuwelingen, of werd er de koers te gemakkelijk stilgelegd door de wedstrijdleiding. Over dat laatste was wedstrijdleidster Colinda Vergouwen duidelijk. ,,Als rondearts en ambulance achterblijven bij gevallen renners, mogen we niet verder koersen.” 

In het eerste geval kwam dat omdat een renner met een gebroken pols uit de sloot moest worden gevist. Vervolgens raakte een junior onwel bij een tweede crash in de polder. Dockx: ,,Wat misschien ook parten speelt is dat het voor veel jongens er zo in het begin van het seizoen nog in moeten komen. Hopelijk gaat het hierna steeds beter. 

Uiteindelijk viel het aantal zware slachtoffers nog mee. Wel moest de koers gezien de achterstand op het tijdschema met 13 kilometer worden ingekort.  

Ook al bleef hij overeind, voor Dockx betekende niet dat hij in een zetel naar de eindspurt werd gereden. ,,Na de tweede neutralisatie moest ik van wiel wisselen omdat de ketting er steeds afsprong. Daardoor heb ik zeker 20 minuten tussen de ploegleiderswagens moeten afzien om vooraan terug te komen.” Uiteindelijk lukte het hem bij het opdraaien van de eerste van vier plaatselijke ronden. 

Vanaf dat moment regende het wel aanvallen, maar net als daarvoor in polderfase tussen Steenbergen en Nieuw-Vossemeer, kregen de avonturiers weinig ruimte. 

En dus kreeg Dockx de kans om zijn eerste grote wegzege te pakken. Hij deed dat in het inmiddels iconische paars-gele ‘Poulidor/Leonard’-shirt waarmee Mathieu van der Poel de wereld verblijde in de Tour van vorig jaar. Het zijn nu ook de keuren van het door Alpecin geadopteerde WAC Team, waarmee Dockx zijn wegwedstrijden rijdt. Wat dat wil zeggen over zijn toekomst? ,,Ik weet het nog niet", zegt Dockx. ,,Veld of weg? Ik weet het nog niet. Voorlopig probeer ik alles zoveel mogelijk te combineren.”

De vrouweneditie van de juniorenklassieker GP Steenberg werd rond het middaguur gewonnen door Nienke Veenhoven. In de eindspurt was ze na 75 kilometer koers Babette van der Wolf en Lisa van Bellen te snel af. ,,Even dacht ik het niet te redden omdat ik op een klein gaatje door de laatst bocht kwam. Volgens de jury won ik hem uiteindelijk met tien centimeter voorsprong.” 

Het was de narrow escape van een renster voor wie het niet uitmaakt of ze het kan afmaken in een massaspurt of kleiner groepje. ,,Want ik weet dat ik een goede sprint heb.” In de 75 kilometer tussen start en finish reageerde de 18-jarige Noord-Hollandse daarom op elke serieuze aanval. Steun van een ploeggenote van AG NXTG Racing had ze daarbij niet. ,,Om de simpele reden dat ik vandaag als enige van de ploeg aan de start stond", glimlachte ze. De reden waarom ze de enige was: ,,Veel meiden hebben morgen een schoolexamen. Die willen het risico niet lopen dat ze dat vandaag door een valpartij missen. Dat snap ik ook wel.” En veel maakte het zondag in Welberg dus ook niet uit.