Aankomen en meters maken, dromen van een leven op rugbyvelden in het buitenland: ‘Wat is er mooier?’

Het eerste doel is om landskampioen te worden met Diok. Ruim anderhalf jaar geleden maakte hij de overstap van de Bredase Rugby Club naar de landskampioen uit Leiden. Hij had er net twee jaar bij de club uit Breda op zitten, waarvan één seizoen bij de senioren. ,,De competitie lag bij Breda stil vanwege corona. Op het hoogste niveau was er wel een coronacompetitie.”

Bij Diok debuteerde hij op het hoogste niveau, maar bij Bredase RC deed hij al ervaring op in het seniorenrugby. Toen hij de overstap maakte van de jeugd naar de senioren moest Van Berkel flink wat kilo’s aankomen. ,,Ik deed al aan krachttraining, maar sprak ook af met een diëtist. In een jaar tijd ben ik veertien kilo aangekomen. Ik zit nu op mijn ideale gewicht en dat is tussen de 98 en 103 kilo.”

Dat aankomen is moeilijker dan het lijkt. ,,Je moet goed op je voeding letten, op vaste tijdstippen eten en dat afstemmen met je krachttraining”, legt de rugbyer uit. ,,Ik ontbijt met een shake met Brinta, fruit, melk en een schep eiwitpoeder. Daarnaast eet ik veel tussendoortjes, zoals fruit, een eiwitreep, een eitje of crackers met avocado.”

Zeker als jonge speler is het belangrijk om sterker te worden. Bij de senioren is het spel veel fysieker dan in de jeugd. ,,Het gaat sneller en het contact is harder.” De kracht van de flanker is dat hij veel meters met de bal maakt.

Al kan hij nog beter worden. ,,Het is niet iets specifieks dat ik moet verbeteren, maar alles kan nog wel sneller of beter. Ik moet ervaring opdoen. Als je iets elke dag doet dan gaat het steeds beter. Dan leer je situaties herkennen, kun je ergens op inspelen of een fractie eerder een keuze maken.”

,,Mijn ambitie is om in het buitenland te spelen", droomt Van Berkel hardop. ,,Ik wil ervaren hoe dat is. Engeland, Frankrijk of Wales lijken me het mooiste. Ik moet dan wel op een lager niveau beginnen, want ik wil geen schietschijf zijn. Ik moet minuten maken en me door ontwikkelen. Dan kan ik daarna misschien stappen zetten als semiprof en prof.”

Ook als het niet lukt om prof te worden, heeft hij andere ambities in het rugby. ,,Dan lijkt het me mooi om wat van de wereld te zien. Ik kan in verschillende landen gaan rugbyen. Het lijkt me gaaf om in Zuid-Afrika te spelen. Daar leeft de sport veel meer. De kinderen rugbyen op school. Elke dag wordt er getraind, wat is er mooier dan iedere dag je passie uitvoeren?”

Zelf speelde hij wel eens wedstrijden of toernooien in het buitenland, waaronder vorig jaar in Portugal met het Nederlands team onder de twintig jaar. ,,Dat was een mooie ervaring. Je proeft een beetje hoe het is om prof te zijn.”

Dat is voor de toekomst, eerst moet de ereklasse tot een goed einde worden gebracht. ,,De andere teams zijn erop gebrand om van ons te winnen, maar wij zullen in de finale staan”, blikt hij zelfverzekerd vooruit. Morgen wacht de eerste wedstrijd in de tweede fase tegen ‘t Gooi.