Beach versus zaal: volleybalsters hebben competitie enorm gemist

Door Rik Spekenbrink

Of beachvolleybalsters Madelein Meppelink en Sanne Keizer het competitie-element een beetje hadden gemist de afgelopen maanden? Na één punt en twee vreugdekreten is het antwoord al gegeven.

Het ging er vanmiddag sowieso fanatiek aan toe op de drie beachvolleybalvelden in het Haagse Zuiderpark. Het leek bondscoach Richard de Kogel wel aardig om de twee trainingsweken van de zaalvolleybalsters van het Nederlands team in het zand af te sluiten met ‘wat partijtjes’. Beach tegen zaal. Dat was niet aan dovemansoren gericht. Al snel ging het van ‘wat partijtjes’ naar een heus toernooi met een speelschema en een finale. ,,Ik zie overal zenuwen”, zegt De Kogel lachend vanaf de zijlijn. ,,Iedereen wil écht winnen. Dat competitieve zit heel diep.”

Hij heeft het nog niet gezegd of op veld 2 spuwen de ogen van beachvolleybalster Emma Piersma vuur. Ze staat met haar jongere zus Brecht op matchpoint en denkt dat te verzilveren, als vanaf de zijkant één van de speelsters zegt: ‘Die bal was op de lijn hoor’. ,,Ze protesteren toch niet? Hou jij je erbuiten, joh. Dit is onze wedstrijd.” De reflecterende zonnebril kan de glimlach bij De Kogel niet verbloemen.

Samen met Joop Alberda bedacht hij de vrijwillige trainingsstage voor de nationale zaalselectie. ,,Wij konden weer trainen, zij nog niet”, doelt de Kogel op de strengere coronaregels voor binnensport. ,,Dus hebben we de speelsters uit de zaal uitgenodigd. Sowieso is het goed om de beide culturen wat meer te vermengen. Het is een andere sport, maar je kunt veel van elkaar leren.”

Zaalinternational Nika Daalderop sloeg de uitnodiging in eerste instantie af. Zij kon in haar woonplaats Amsterdam af en toe bij de lokale beachvolleybalvereniging terecht. Maar toen ze van haar ploeggenoten hoorde hoe enthousiast ze waren, ging ze gisteren toch een dagje mee. Het afsluitende toernooi zag ze ook wel zitten. ,,Het is vier jaar geleden dat ik serieus heb gebeachvollebald”, hijgt ze tussen de partijtjes door. Met Joy Stubbe vormde ze jaren geleden een goed duo, ze werden zelfs Nederlands kampioen, maar vanaf 2016 koos Daalderop vol voor de zaal. ,,Maar dit is ook superleuk”, wijst ze naar het zand. ,,Lekker tactisch, lekker buiten en je moet alles zelf doen. Je kunt niet wisselen of overleggen met de coach.” Ze sluit een terugkeer naar het strand, ooit, dan ook zeker niet uit. ,,Wie weet, als ik over een paar jaar denk dat ik bijvoorbeeld een grotere kans maak om de Olympische Spelen te halen.”

Sanne Keizer had het van de week met plezier aangezien, de trainingen van de zaalvolleybalsters. ,,Ze hebben geen zandbenen, zoals wij dat noemen. Ze nemen te grote passen, struikelen daardoor soms. En ze laten zich verrassen door de wind. Ja, ik heb wel gelachen.” Serieuzer: ,,Hartstikke goed natuurlijk, dit initiatief. Ik zou er niet aan moeten denken dat ik nu nog steeds niet mocht trainen.”