De oorlog die drie generaties nog altijd bezighoudt
Dit zijn wijDe Tweede Wereldoorlog is al 72 jaar voorbij, maar heeft Nederland nog lang niet verlaten.
In de tuin hierachter staan nog steeds de bessenstruiken die mijn vader heeft geplant
Henny vertelt er pas sinds kort écht over, dochter Naomi ziet 'gedenken als onze plicht' en kleindochter Rivkah leest namen voor in Westerbork.
Daar, aan de overkant van de straat, zat vroeger de groenteboer. Als er een razzia dreigde, ging iedereen daarheen omdat je vanuit die winkel over de daken kon vluchten. En, oh ja daar, er vlak naast, woonde de familie van de latere dirigent Jaap van Zweden. En, daar, op nummer 28 woonde de man die zo veel joden heeft verraden. Zijn eigen familie ook, voor voedselbonnen. Hij is doodgeschoten, door het joodse verzet.
Beelden, herinneringen en verhalen dringen om voorrang in het hoofd van Henny Kamlag (79). Het is de derde keer nu, sinds de Tweede Wereldoorlog, dat ze weer hier op het pleintje staat. Voor nummer 24 in de Holendrechtstraat in Amsterdam. Het huis waar ze geboren werd en waarvandaan haar joodse vader Rudolph Halmans, een bonthandelaar, werd weggevoerd. Naar Kamp Westerbork, naar Auschwitz, naar de dood. ,,In de tuin hierachter staan nog steeds de bessenstruiken die mijn vader er heeft geplant'', wijst Henny. Dochter Naomi (51) houdt haar moeders tas even vast, kleindochter Rivkah (26) plukt liefdevol een pluisje uit oma's haar.
Drie generaties zijn hier - op een zonnige, vrije ochtend - samen, voor het geboortehuis van Henny. Om te praten over de oorlog en de rol die die speelt in de familie, dwars door de generaties heen. Henny: ,,Dodenherdenking op 4 mei is heilig. Alle kinderen en kleinkinderen bellen me dan, of komen langs. Het is een gewoonte die zo is gegroeid.'' Rivkah: ,,Oma bellen op 4 mei is vaste prik, ja.'' Henny: ,,Het is dé dag waarop je stilstaat bij het verdriet.''
Lees onder de tijdlijn verder.
Meer te weten komen over de Stille Generatie of alle generaties daarna? Blader door onderstaande tijdlijn of kijk in het dossier Dit Zijn Wij. Deze verhalen en meer zijn gebundeld in het gelijknamige boek. Bestel nu!
Centrum '45
De herinnering aan de oorlog zal anders worden. Maar 4 en 5 mei blijven
De Tweede Wereldoorlog is het grote verhaal in veel levens van de oudste generatie die Nederland nu nog kent. Die generatie heet dan wel de Stille Generatie, nu ze echt op leeftijd zijn, gaan ze vertellen. ,,Je kunt lang iets verdringen, maar als je ouder wordt, gaat dat op een gegeven moment niet meer'', weet Inez Schelfhout, GZ-psycholoog bij Centrum '45, dat gespecialiseerd is in oorlogstrauma's. Bij sommige 70'ers en 80'ers kan dat opeens zo heftig naar boven komen dat ze alsnog in therapie gaan.
Bij Centrum '45 meldt zich ook de tweede generatie: 50'ers en 60'ers die opgroeiden met ouders die de oorlog meemaakten. ,,Mensen die prima functioneerden, maar nu, omdat ze wat meer tijd krijgen, op zoek gaan naar zichzelf. Ze vragen zich af waarom ze hechtingsproblemen hebben of waarom er bij hen thuis vroeger een taboe op emoties was. Wij vertellen ze over intergenerationele trauma's. Dat een oorlogstrauma de reden kan zijn dat hun ouders er vroeger niet echt voor hen waren. Of waarom hun (kleine) leed altijd werd afgezet tegen het grote leed van de oorlog.''
Emotioneel
Bij de Kamlags was therapie niet nodig, maar de oorlog speelt nog steeds een grote rol in de familie. Een bezoek aan de Holendrecht-straat is emotioneel. Oma, dochter en kleindochter praten verder in een café. Naomi: ,,Mijn moeder vertelt nu veel meer over de oorlog dan ze vroeger deed. Vroeger durfde ik er niet goed naar te vragen. Ik heb wel eens een droom gehad waarin ik mijn opa, die ik nooit gekend heb, tegenkwam. Maar mijn vader zei: vertel maar niet aan mama.''
Rivkah: ,,Het was vier of vijf jaar geleden. Toen belde ik je op 4 mei en begon je opeens te vertellen. Ik dacht: wat gebeurt hier?'' Henny: ,,Nu ik ouder word, komen de beelden en gedachten van toen sterker naar boven. Soms 's ochtends vroeg als ik wakker word en in bed lig. Maar ik wil die beelden niet altijd zien, dus dan sta ik op en ga ik iets doen. Een puzzel of een spelletje op de iPad. Als ik weet dat ik over de oorlog en mijn vader ga praten, zoals nu, dan bereid ik me voor en dan gaat het prima. Als ik het niet van tevoren weet, ga ik huilen.''
Beschermend
Naomi: ,,Wij zijn opgevoed met de oorlog op de achtergrond. Mijn moeder was beschermend, extra beschermend, denk ik. En ik was als kind niet snel opstandig, er was al genoeg gebeurd. Ik vond dat mijn eigen leed nooit zo groot kon zijn als dat van mijn moeder. Later wilde ik zo veel mogelijk over de oorlog weten. Het is geen toeval dat ik geschiedenis ben gaan studeren. Ik ben ook naar Auschwitz geweest, wil het verleden tastbaar maken. Ik heb altijd een paspoort bij me en bedenk soms: waar zou ik heen kunnen als het weer misgaat?''
Grootouders voelen zich vaak vrijer om over de oorlog te praten met hun kleinkinderen dan met hun kinderen, stelt Onno Sinke (38), historicus en onderzoeker bij Arq Kenniscentrum Oorlog, Vervolging en Geweld. ,,Praten met de volgende generatie ligt minder gevoelig. Je ziet dat die generatie nieuwsgierig is: ze schrijven boeken over de oorlog, maken documentaires. Wij van de derde generatie kunnen de eerste generatie hun erkenning geven. Dat is nodig, want nu is de oorlog nog een herinnering voor mensen, op een gegeven moment wordt het een verhaal en daarna geschiedenis.''
Westerbork
Rivkah: ,,De oorlog is voor mij meer dan een verhaal, het raakt me. De oorlog heeft het karakter van mijn oma gevormd en daarmee dat van mijn moeder en van mij. Toen ze op mijn werk vroegen (Rivkah is presentatrice bij NOS Studio Sport, red.) wie er voor Westerbork vervoerslijsten wilde inspreken op een geluidsband, heb ik geen moment getwijfeld. Op een van die lijsten stond de naam van Rudolph, mijn overgrootvader.''
Henny: ,,Vorig jaar werden die banden tijdens de jaarlijkse herdenking op Westerbork afgespeeld. We liepen daar op het terrein, Rivkah pakte me bij m'n arm en we zijn samen gaan luisteren. Dat was mooi.''
Rivkah: ,,De herinnering aan de oorlog zal anders worden. Als ik kinderen krijg, zullen die niet zo worden opgevoed met de oorlog zoals ik dat werd. Maar 4 en 5 mei blijven.'' Naomi: ,,Het herdenken en vieren op 4 en 5 mei is onze verplichting aan de geschiedenis.''
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
Dit zijn wij
Catwoman (84): Ik krijg nog steeds brieven en aanzoeken
Ze danste met Fred Astaire en was de tegenspeelster van Kirk Douglas. Maar pas toen ze eind jaren 60 de rol van Catwoman vertolkte in de legendarische Amerikaanse tv-serie Batman, werd actrice Julie Newmar (84) zelf een beroemdheid. -
Dit zijn wij
Onbekommerde seks eindigde door aids
Gezonde mannen veranderden plots in uitgemergelde, doodzieke patiënten. Het is begin jaren ’80 en er trekt een ramp over de wereld die aids heet. Een onbekende ziekte die voor miljoenen fataal blijkt. -
PREMIUMCOLUMN
Moeten we kinderen gaan adviseren om juist méér tv te kijken?
Het woord wegkijken heeft een negatieve klank, maar we zouden het vaker moeten doen. In letterlijke zin dan. Weg van de dingen die dichtbij zijn. -
Babyboomers
Tienertoer, de magie van de vrijheid
Spoorboekje in de hand, gesmeerde broodjes in de tas en een paar gulden voor een zak friet. En dan weg, zo vér mogelijk. Tienertoer was voor honderdduizenden tieners in de jaren 70 en 80 de eerste stap naar de vrijheid. -
PREMIUM
Anita (64) laat mooie supermarkten in Nederland links liggen: ‘Betaal liever enkel voor het product’
De inflatie is op het hoogste niveau sinds meer dan veertig jaar. En dat merken we onder meer in de supermarkt. Anita Heimans (64) gaat het liefst naar Duitsland, waar je puur voor de producten betaalt en niet voor de mooie inrichting van een winkel.
-
Schoonmaaktip van de week
Met deze tips bespaar je een hoop geld en heb je ook nog eens lekker zachte handdoeken
Het huis kan eens in de zoveel tijd wel een grote beurt gebruiken. Schoonmaakexpert Marja Middeldorp helpt daarom alledaagse problemen op te lossen. Deze week: handdoeken. -
-
-
Dit buurland houdt verkeersboetes in op het salaris van wanbetalers
België kan onbetaalde boetes nu nog makkelijker innen door de bedragen rechtstreeks van het salaris van de overtreder in te houden, of zelfs door het voertuig van de overtreder aan de ketting te leggen. -
PREMIUMCOLUMN
Het sprookje van de kat en de vuilnisman: tegengif bij de winterdip
Januari is een maand van niks. Buiten is het of te koud of te nat. Het wordt zo vroeg donker dat de ene nacht zowat in de andere overloopt. De feestdagen zijn voorbij, carnaval is nog ver weg.