Misschien moeten leraren hun zegeningen eens tellen

Dinsdagmorgen kwam op de radio een leraar uit het basisschool onderwijs aan het woord. De beste man ging niet staken. Hij vertelde vroeger bakker geweest en in vergelijking met dat beroep vond hij het leraar zijn een relaxed bestaan. Zo zie je maar, alles is relatief. Wellicht kunnen de leraren tijdens hun zoveelste stakingsdag hun zegeningen eens tellen. Er zijn genoeg beroepsgroepen die het minder hebben.

W. van Dis, Breda

Vrede op aarde zongen wij vroeger als kinderen in de kersttijd. We waren er toen nog van overtuigd dat er – niet zo lang na het einde van WO II – blijvend vrede op de wereld kon komen. Nu, jaren later en met meer kennis van wat zich op de wereld afspeelt, heb ik die hoop opgegeven. Nooit zal er vrede zijn op deze aarde. Zolang men niet stopt met het fabriceren, verspreiden en gebruiken van wapens duurt de ellende waarin veel mensen verkeren voort.

Waarom doen we niet onze stinkende best de wapenindus-trie om zeep te helpen? Alle wapens de wereld uit, is bittere noodzaak en dan heb ik het niet enkel over kernwapens. Maar zolang de wereld geregeerd wordt door idioten als Donald Trump en consorten wordt het moeilijk iets te veranderen. Beter is om de miljarden die aan de productie van wapens besteed worden, te gebruiken om de armen in Afrika te helpen om in eigen land een beter bestaan op te bouwen. Dat belet andere schurken, die mensen met valse beloften in gammele bootjes de zee op sturen, daarmee door te gaan.

Ik hoop dat er een beweging op gang komt die de wapens de wereld uit helpt. Ik wens u allen een vredig Kerstmis.

Rien Ros, Etten-Leur

Ik reageer op uw artikel over de protesten in de jaren 80 van Nederlandse activisten tegen de plaatsing van Amerikaanse atoomwapens in Woensdrecht. Als Nederlander afkomstig uit een voormalig communistisch land in Centraal Europa vond ik die toenmalige protesten dom. Ze droegen totaal niets bij aan de veranderingen in de toenmalige gepolariseerde wereld.

De propaganda tegen kernwapens was eenzijdig en gericht uitsluitend tegen Amerika en haar bondgenoten. In Nederland kreeg het steun van alle linkse partijen, FNV, allerlei acteurs en intellectuelen, die als ‘gebruikelijke idioten’ genoemd kunnen worden – bepaling bedacht door Lenin, een held van de linkse krachten.

De woede was gericht tegen toenmalig president van VS , Ronald Reagan. Er werd niks verteld over het communistische regime in de Sovjet Unie, met zijn honderden divisies en duizenden raketten. Ik heb zelf een militaire opleiding gevolgd, waarin telkens gesproken werd over het winnen van een snelle atoomoorlog tegen West-Europa.

De twee leiders van toen, Reagan en Michail Gorbatsjov, besloten uiteindelijk dat het minderen van de bewapening zin had en maakten zo de wereld iets veiliger. Níet de acties van ‘gebruikelijke idioten’ uit onder andere Nederland maakten dat mogelijk. Ik zou graag willen weten wie de 30 miljoen gulden voor de reparaties aan de basis in Woensdrecht heeft betaald. Vast niet die linkse kemphanen die van uitkeringen leefden.

Z.M. Karetta, Roosendaal

Zou het mogelijk zijn uw columnist Niels Herijgens een paar jaar lang eenzame opsluiting te geven in een glazen hokje van twee bij twee meter? Na die tijd voelt hij wellicht wat meer empathie voor een goudvis in een kommetje water. Hij doet alsof hij door het beschermen van die goudvis ook zijn hoofdluis moet beschermen! Hoe mank kan een vergelijking gaan? Of is Niels wel eens aangevallen door een goudvis?

Toine Rommers, Bosschenhoofd