‘Zo’n pluim van de provincie voelt toch goed’

Waarom waren wij dan opgevallen? Dat betrof verschillende punten. We werken voor een deel in een korte keten, consumenten kopen het eindproduct direct op ons erf. In ons eindproduct, de kaas, verwerken we ook ingrediënten van andere producenten hier uit de streek. De melk die we voor de kaas gebruiken, wordt geproduceerd door onze eigen koeien die volop weidegang krijgen en dus erg zichtbaar zijn voor het publiek.

Ook is de kleur van de koeien bijzonder, ongeveer 75 procent van de veestapel heeft de witrik-aftekening. Dit is een zeldzame, Oud-Hollandse kleurslag. Het jongvee weiden we in de zomer in enkele grote natuurgebieden en we maken er hooi. Op deze manier onderhouden we die gebieden en daarmee is onze bedrijfsvoering 'natuurinclusief'.

Verder is ons bedrijf grondgebonden (al het voer wordt zelf geteeld en de mest komt op eigen grond terecht), zijn we pioniers op het gebied van krachtvoerteelt door eigen soja en granen te voeren en ontvangen we ook nog duizenden mensen per jaar op het bedrijf voor excursies of educatie aan kinderen.

Er zijn natuurlijk veel meer boeren die pionieren in toekomstbestendige bedrijvigheid. Een aantal van deze is samengebracht in het netwerk Goed Boeren, dat in Brabant laat zien wat er mogelijk is op dit gebied. Maar ook Goed Boeren-boeren ervaren knelpunten, misschien wel meer dan het peloton dat volgt.

Ook voor deze boeren geld dat de wetgeving uit de pas loopt met de praktijk en de wens van de consument. Ook als deze boeren dicht bij een natuurgebied zitten, worden ze uitgekocht en krijgen ze een beroepsverbod. Ook deze boeren kunnen niet ondernemen met een lege portemonnee. Daarom zie je ook Goed Boeren-boeren actievoeren. Die zijn niet radicaal, maar strijden voor hun bestaan en het platteland.

Erik van Oosterhout