De boeren moeten verdwijnen. Uit het landschap en uit de krant. Dat was de boodschap een paar weken geleden. Nou lekker dan. Uit de krant is minder dramatisch dan dat het lijkt. De buitenpagina gaat het accent leggen op tuinen. Mooi; tegels eruit, groen erin. Dan kunnen de immer naar boeren wijzende mensen zelf bijdragen aan biodiversiteit en waterberging. Wat zal dat omhoog schieten!

Nu ik mijn laatste column begin, kijk ik even terug in de lijst met opgeslagen teksten. Onrecht jegens en het framen van boeren lijkt de rode draad. Onze opdracht was om wekelijks te schrijven over iets wat ons bezighoudt in ons vak. Blijkbaar dat dus!

Ik had nog volop onderwerpen over om over te schrijven. Over de vervanging van een rij met ligbedden in de stal. Kostte weer een hoop tijd en geld, maar het resultaat was duidelijk; de koeien relaxen voortaan massaal in deze rij. Dit verbeter-effect gaan we never nooit bereiken met het dictaat van Provinciale Staten om onze roostervloeren te vervangen door peperdure innovaties.

Ik had nog kunnen schrijven over het mein en dein; mensen die menen dat je gerust op andermans grond je hond, je drone of je radiografische auto uit mag laten. ‘Ik doe toch niks verkeerd?’ Nee, ik ook niet als ik met mijn luie stoel op jouw gazon kom liggen…

Of over het kortzichtige gemekker dat alle boeren miljonair zijn. Geweldige onderzoeksjournalistiek waarin de WOZ-waarde van de gebouwen en de hoeveelheid grond wordt opgeteld, maar waar schulden, leningen, huur en lease niet van worden afgetrokken. Wees vooral niet jaloers op ons melkveehouders. Stel je voor dat je al je verdiende geld terug in je werk stopt, en er komt niet meer uit dan voorheen.

Voor aanvang van mijn carrière als boerin had ik tegen Erik de vrees uitgesproken van een laag uurloon en “als het maar niet saai wordt”. Oei, oei, oei, zat ik met dat laatste even mis! Nee, saai is het hier nooit, dus aan een onderwerp geen gebrek. Maar daar kunnen we ook gewoon over keuvelen ondertussen dat ik een pondje kaas voor u afsnijd, dat kan ook zonder de krant.

Dank voor de leuke reacties die ik mocht ontvangen, de bijval of herkenning , de overtollig geworden kaasvaten van een lezeres, de winkelbezoekjes van lezers uit een andere hoek van de provincie. Ik heb ervan genoten.