Geen praalwagens, maar genoeg glans bij carnaval in Oosteind

"Juist die eenvoudigheid maakt het zo fijn hier. Niets moet, alles mag", zegt Margriet van Beek. De borden van de carnavalslunch in buurthuis Oostquartier worden ondertussen afgeruimd. Samen met haar kinderen maakt van Beek zich klaar voor de optocht die daarop volgt.

"We hebben eigenlijk geen vrijwilligers nodig. Kijk, iedereen helpt elkaar hier", zegt Esther van Dongen van CV Uilendonck. Spontaan besluiten een aantal feestgangers nog mee te lopen met de optocht. En juist dat is volgens van Dongen de charme van carnaval in een klein dorp. "Iedereen kent elkaar. Jong en oud komt samen. Ook de mensen die uit het dorp zijn verhuisd, komen tijdens carnaval weer terug."

Nee, voor de praalwagens moet je niet in Oosteind zijn, maar de onderlinge gezelligheid geeft de optocht genoeg glans. Er zijn zeven deelnemers dit jaar, waarvan het merendeel als loopgroep meedoet. De Kullukus rammelen er met hun leus 'Ut kan oos nie gek genoeg' met blikken op los, de jeugdraad host op een huifkar terwijl Eige-wijs de boel muzikaal begeleidt. Achterin vijf verklede giraffen, die met een lang touw hun nek uitsteken voor een grotere optocht. "Mensen, kom erbij, dan maken we de optocht langer", roepen José Timmermans en Miranda de Wit richting het publiek. Ze hopen dat mensen niet alleen nu aanhaken, maar volgend jaar zelf mee gaan doen met de optocht. "Anders blijft er straks niks van over. Dat zou zo jammer zijn, carnaval hier is als nergens anders", zegt Timmermans.

Voorgaande jaren waren er twee groepen jongeren die met hun wagens meededen in de optocht. "Die zijn nu druk, hebben geen tijd meer om te bouwen", zegt Lian van Strien. "Uiteindelijk is net zo gezellig nu hoor. Door het weerzien met al die bekenden hoef ik nergens anders heen."

Toch verloopt de carnavalsviering in buurthuis Oostquartier niet helemaal zonder zorgen. Een buurtbewoner heeft in de afgelopen jaren diverse zaken tegen uitbater Vereniging Belangen Oosteind (VBO) aangespannen vanwege geluidsoverlast. "We hebben er alles aan gedaan om de buurman tegemoet te komen. De boel is geïsoleerd en we checken regelmatig of de muziek niet te hard staat", zegt van Dongen. Een uitwijkmogelijkheid naar een andere plek in het dorp is er niet. "Ik hoop dat we eruit komen, want als we carnaval moeten gaan vieren in Dongen of Oosterhout voelt dat niet hetzelfde als in je eigen woonplaats."