Dongen worstelt met verdringing op woningmarkt door arbeidsmigranten

Op tafel lag een notitie van wethouder Bea van Beers. Daarin somde ze drie mogelijke vormen van bewoning op. Kleinschalige en geconcentreerde huisvesting in de bestaande woonomgeving, en huisvesting bij agrarische bedrijven. Voorafgaand aan de vergadering gaven Marcel Houtepen van ZLTO en Renske van Eldik namens Jong Fruit BV hun visie. Ze maakten korte metten met het misverstand dat arbeidsmigranten alleen tijdelijke huisvesting nodig hebben. 

Een deel verricht seizoensgebonden arbeid, maar anderen werkt het hele jaar door. Tot op zekere hoogte is de werkgever verantwoordelijk voor goede huisvesting, zeiden ze. Seizoensarbeiders zouden gehuisvest kunnen worden bij het bedrijf waar ze werken. Dat is beter dan hen in de dorpskern onderdak te geven. Dat kan parkeeroverlast met zich meebrengen, en Dongenaren zitten niet te wachten op buren die om de paar maanden wisselen.

Hoe complex deze materie is bleek wel uit de vragen die Wout van Delft van Volkspartij Dongen voor de wethouder had. Hij was halverwege een lijst van tweeëntwintig punten waar hij duidelijkheid over wilde hebben, toen hem op het hart gedrukt werd om die vragen schriftelijk te stellen. Volgens Mieke Breugelmans is het niet te verkopen dat migranten in woningen komen die voor Dongenaren beschikbaar zouden moeten zijn. "Verdringing hangt als een zwaard van Damocles boven het aanbod van huurwoningen", zei ze.

Wethouder Van Beers beaamde dat tijdelijke huisvesting in veel gevallen niet realistisch is. Spreiding is belangrijk, benadrukte ze. Er wordt gecontroleerd op zaken die minder goed gaan, zoals een te groot aantal mensen in een woning. Ze beloofde de notitie voor de beslissende raadsvergadering over twee weken aan te scherpen.