Het is druk. Barman Arno Meulendijks telt tussen 17.00 en 19.30 uur al snel zo’n tweehonderdvijftig feestvierders. Ambtenaren, wethouders, de hele ‘gemeentekliek’ is binnen. Er wordt gepraat over koetjes en kalfjes, iedereen lijkt het naar zijn zin te hebben.

Burgemeester Huisman heeft piket; dat wil zeggen dat hij snel bereikbaar moet zijn voor nood­gevallen. Was hij dronken? Tsja. In de verklaring die Huisman vrijdag zelf over de avond aflegde, geeft hij in elk geval aan dat hij tijdens de bijeenkomst ‘te veel’ alcohol had gedronken. Terwijl de wethouders een imitatie doen van Jiskefet en een troubadour zijn liedjes zingt, loopt Huisman wat rond en maakt praatjes. Er lijkt niets aan de hand. Gewoon een feest. Gezellig.

Totdat enkele weken later ‘verklaringen’ opduiken. Er is tijdens de bijeenkomst iets fout gegaan. Zo fout, dat het burgemeester Huisman de kop kost. Niet iedereen kijkt daar van op. In Oosterhout wordt de burgemeester ook wel ‘Bacootje’ Huisman genoemd, vanwege zijn liefde voor rum-cola. Ook in Hilvarenbeek, zijn standplaats van 2001 tot 2009, staat de VVD’er er volgens het Brabants Dagblad om bekend dat hij zijn ‘representatieve verplichtingen wel erg bourgondisch invult’.

In Oosterhout staat de burgemeester hier en daar ook te boek als een man die weleens iemand zou betasten. ,,Borsten, billen… Vooral borsten. Het is geen incident. Het speelt al jaren’’, zegt een van de vrouwen die BN DeStem heeft gesproken en die zegt dit zelf te hebben ervaren. Een ander: ,,Als hij een borrel op heeft, gaat hij graaien.’’

Om 20.00 worden ze naar de vergaderzaal van Gedeputeerde Staten gebracht. Daar wachten de Oosterhouters op de Commissaris van de Koning, Wim van de Donk. Eenmaal aangekomen geeft die een korte, strikt vertrouwelijke toelichting. Daarna komt een zichtbaar emotionele Huisman binnen. 

Zijn vriendin houdt hem vast. Hij leest een korte verklaring voor: ‘Eind december 2017 vond de personeelsborrel van de gemeente Oosterhout plaats. Bij die gelegenheid heb ik te veel alcohol gedronken en dat terwijl ik piketdienst had. Enkele weken later zijn er verklaringen afgelegd, waarin werd aangegeven dat ik grensoverschrijdend gedrag heb vertoond en dat er mensen zijn die zich beschadigd voelen. Voor dit alles bied ik mijn oprechte verontschuldigingen aan. Ik trek uit dit alles de uiterste consequentie en heb besloten mijn ontslag als burgemeester van Oosterhout in te dienen.’

Daarna vertrekt hij naar de anti-chambre van Van de Donk. De fractievoorzitters blijven verslagen achter. Niemand stelt een vraag. ,,Wat moeten we ook vragen?’’, verzucht Cees Noltee van Groen Brabant. Walther Hoosemans van Gemeentebelangen: ,,Iedereen moet het even laten bezinken.’’

Huisman verdwijnt van de radar. Een dag na zijn vertrek is hij jarig; het zoeken naar zijn opvolger is dan al begonnen. ,,Het is toch bizar dat iemand in zo’n publieke functie jarenlang met dit gedrag is weggekomen’’, zegt een betrokkene. ,,Eindelijk gerechtigheid.’’

Stefan Huisman laat via zijn woordvoerster weten geen reactie te willen geven.

Deze reconstructie is gebaseerd op gesprekken met diverse getuigen, betrokkenen en mensen die zeggen te maken te hebben gehad met seksueel grensoverschrijdend gedrag van de burgemeester. Al hun namen zijn bekend bij de hoofdredactie van BN DeStem.