‘Criminelen gebruikten nepdrugs in dijkhuisje’ bij dubbele drugsmoord Hooge Zwaluwe

Eén van de zes verdachten zit aan het begin van de zaak niet in de zittingszaal, maar elders in het gebouw. Bij het controleren van de adresgegevens van de verdachten, ging de voorzitter van de rechtszaal ook al ongebruikelijk te werk. Adressen werden niet hardop voorgelezen, maar de verdachten konden na een blik op de papieren bevestigen dat de rechtbank hun juiste adres had. Ook de publieke tribune is gesplitst. In een tweede zittingszaal kunnen mensen via een scherm de rechtszaak volgen. Het lijkt erop een complexe zaak te worden, waarvoor tien zittingsdagen zijn uitgetrokken.

Officier van justitie Paul Emmen is begonnen met het voordragen van de tenlastelegging. De vijf Antwerpse verdachten wordt de dubbele moord of doodslag verweten op No Surrender-captain Brian Dalfour en zijn maat Muljaim Nadzak. Ook wordt ze een poging moord verweten op de Bredase verdachte Roy O. Die laatste wordt weer verweten dat hij de Belgen zou hebben proberen te doden in een poging ze te beroven van hun geld of drugs.

De algemene gedachte op dit moment is dat de Nederlandse slachtoffers de Belgen hadden willen bestelen in het afgelegen dijkhuisje. Er was een grote drugsdeal gemaakt, maar Dalfour en Nadzak hadden het plan om de Belgen alleen maar hun geld afhandig te maken. De Belgen werden gekneveld, kwamen los en wisten te ontkomen. Hoe en door wie Dalfour en Nadzak om het leven zijn gebracht is de inzet van het proces.

Woensdag werd Roy O. verhoord door de rechtbank. Veel nieuwe dingen werden niet bekend. De grote vraag blijft wat hij tussen 10.58 en 11.49 uur heeft gedaan in het huisje. Vanaf dat moment waren de Belgen al gevlucht. Zij hebben verklaard dat Dalfour en Nadzak nog in leven waren toen ze vertrokken. O. vertelde de rechters dat hij in die tijd nog even verstopt zat in de struiken en dat hij daarna constateerde dat Dalfour en Nadzak dood waren. Hij haalde bij Nadzak de autosleutels nog uit zijn jas en reed daarna naar Breda.

Misdaadverslaggever Hessel de Ree legt uit waarom deze zaak zo gecompliceerd is: