Yara van Kerkhof, volgens zus Sanne gretiger dan ooit

Door Tim Reedijk

Je kan wel altijd in de marge blijven shorttracken, maar je moet een keer toeslaan. Dat vertelde Yara van Kerkhof (27) gisteren vlak na haar zilveren medaille op de 500 meter. Al járen rijdt ze in het peloton, maar vrijwel altijd waren andere namen als Jorien ter Mors en Suzanne Schulting de blikvangers bij de vrouwen. Sanne van Kerkhof, die haar shorttrackcarrière in 2015 afsloot, merkte wel dat haar zus de sport anders is gaan benaderen.

,,Ook voor het NK en het EK hoorde ik haar opeens zeggen dat ze echt wilde winnen”, aldus de Voorburgse. ,,Toen dacht ik wel: hé, dat heb ik nog niet eerder gehoord.”

Natuurlijk, de jongste van de twee heeft wel Nederlandse medailles en individueel EK-zilver op haar palmares staan. Maar waar Ter Mors jarenlang de kopvrouw van het vrouwenshorttrack was, sprong de piepjonge Schulting in dat gat op het moment dat Ter Mors zich meer op de langebaan ging richten. Waar diezelfde Schulting door een val de finalerondes op de 500 meter misliep, daar werkte Van Kerkhof zich gestaag op naar de eindstrijd. Daar profiteerde ze na een slechte start van een val en later een straf voor de Zuid-Koreaanse Min-jeong Choi, waardoor haar brons tot zilver werd gepromoveerd.

,,Weet je”, vertelt Sanne van Kerkhof. ,,Volgens mij gaat het om het maken van beslissingen. Het is volgens mij niet zo dat ze vroeger blij was met een B-finale, maar ze dacht dat dat het niveau was waar ze er moest staan. Maar ga er maar een keer staan in een A-finale, zei Jeroen Otter ook. Ze is niet minder dan Schulting of Ter Mors. Ze moet pas tevreden zijn met een A-finale, dat pusht haar ook om er meer uit te halen.”

Volgens de oud-shorttrackster ziet ze op dit moment weer de ‘oude’ Yara terug. Iemand die ‘super fel’ is, dus. ,,Door blessures was ze wat voorzichtiger. Gelukkig heeft ze die felheid nu weer terug, dít is typisch Yara. Je ziet dat ze zelfvertrouwen heeft, dat ze kan wachten in plaats van meteen paniekacties uit te voeren. Ze was zo vaak vierde, het was zo vaak net niet terwijl ze ook vaak de snelste rondjes reed.”

En nu betaalt dat vertrouwen, het durven wachten zich uit in olympisch zilver. Sanne van Kerkhof, lachend: ,,Toch wel historisch, hè? Bij de eerstvolgende medaille bij de vrouwen zullen ze toch zeggen dat Yara de eerste was. Ze gaat de boeken in.” Of dat enigszins jaloersmakend is voor haar, zeker omdat ze zelf ooit dichtbij brons was op de ploegenachtervolging in Vancouver in 2010? ,,Haha, totáál niet. Gelukkig niet. Ik was er dichtbij, maar ik heb op individueel gebied nooit het niveau gehaald dat Yara nu heeft.”